Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

Беразіно Докш. Пожаг — эта палка для выметанія печкі. Старый Смільгіні Воран. Пожах — калочак падгортваць вугле. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Дзяржанне. Ложах да веніка хваёвага ўтыкалі. Дакудава Лід. Венік пячны на пожаху, пожах драўляны, з гарэшыны. Кдралі Шчуч. Венік насадзяць на пожах — кій такі. Кудзялянцы Шальч. 3. Венік з хваёвых галінак. Пожах — венік з хваёвых лапак, яны палучаюцца крывыя, добра месці ток у печы. Мыто Лід.; параўн. літ. pažagas" качарэжнік', польск. požoch тж'. ПО'ЖАНЬКА ж. памянш. Сенажаць. Рассцеліш палатно na пожанькі, зберыш у пласты. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПОЖАРЬГШЧЭ гл. ПАЖАФЬГШЧА ГКУЖАХ гл. ПО'ЖАГ ПОЖДА'ТЭ гл. ПАЖ ДА'ЦЬ ПОЖ ДА'ЦІ гл. ПАЖ ДА'ЦЬ ПО'Ж НЯ ж. 1. Іржышча. Пожня — дзе жыта знялі, жытня, ячменна, аўсяна пожня. Парэчча Гродз. Пожня бывав жытня, пшанічна, грачышна, ячменна. Вялікія Баяры Шчуч. Я к ты жнеш? — Адна пожня вышай, а другая ніжай. Кіралі Шчуч. Пожня жытня, як жыто жжалі, ячмень жжалі — ганялі на пожню скот. Дзяніскавічы Ганц. Пожня — як сожнут увэсь хлеб. Смаляніца Пруж. Пшанічная пожня. Лука Нараўк. 2. Сенажаць. Пожня сухая, мокрая пожня. Мярэцкія Глыб. Пожню ўжо скасілі, многа наложана копак, далі добрую лонку. Ёдлавічы Брасл. Пожня — дзе добрая сена. Ахрэмаўцы Брасл. Тут пожня суха. Малькуны Ігн. Разніцы нет, сена бывает з пожні i плахое i хороша. Рагулішкі Даўг. Пожня — мой участок сенакосу. Саланое Віл. Дарога грозная ў Залядзі — ні прайсці, нада пожняй ісці. Кураполле Паст. Пожня маленькая каля пахаты. Янова Рас. Касіў на пожні. Мачаск Бярэз. Ляснічава пожня далей трохі. Ухвала Круп. Берагавая пожня — на берагу ракі. Азяраны Раг. На пожнях у нас не паслі. Дзёрнавічы В.-Дзв. Сабяромся i праз гуліцу запяём: «Святы Яне, дзе ты быў?» — i танцы на пожнях да рання, касцёр гарыць, весела. Скрыпчына Лудз. На пожню сцелім лён. Ахрэмаўцы Брасл. 3. Участак сенажаці, адведзены аднаму гаспадару. Луг дзялілі на пожні, пожні аддзяляліся палічкамі. Азяраны Раг. V Там пырнік, як пожня. Рагулішкі Даўг.; гл. ДАБМ, карта № 271. ПО'ЖЬІУ ж. Здабыча. На пожыў туды вароны лятаюць. Дакудава Лід. Дзе садзяцца жоравы на пожыў, адзін пілнуе, як што — енчыць — i ўлятаюць тады ўсе. Пацаўшчына Дзятл. ПОЗА'ДКІ гл. ПАЗА'ДК! ПОЗБЬІ'ТІСЕ зак. Пазбавіцца. Чуць позбывсе староі коровы. Курашэва Чыж,. ПО'ЗВА ж. Павестка, паведамленне. Позву прыслалі ў з