Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
ТТТчуч 7. экспр. Ісці напрасткі. Рэш напрамік! Галыпаны Ашм. РЭ'ЗГІНЫ, РЭ'ЗЫТНЫ, РЭ'ЗГІНІ, РЭ'ЗЫ ТНІ, РЭ'ДЗГІHI, РАЗГІ'НЫ толькі мн. 1. Рэзгіны. Рэзгіны— два каблуке з арэшыны i вяроўка пераплетуе, як сетка редкая. Валеўка Навагр. Рэзтіны рабілі самі, такія душкі сагнёныя i закрапана шнурамі. Саланое Віл. Рэзгіны з вяровак рабілі. Дзяніскавічы Ганц. Рэзгіні былі плеценыя. Малі Астр. Рэзьгінамі носяць сена. Жодзішкі Смарг. Рэзьгіны былі для сена. Вецярэвічы Пух. Пат хлевам у нас вісяць рэзьгіны. Слабада Смал. Рэзьпнамі трасянку насілі каровам. Івашкаўды Смарг. РэзьТіны i мы мелі, з лукоў зроблены. Кудзялянцы Шальч. Рэзьгіны — што сена насіць да гумна. Пацаўшчына Дзятл. Сена na балотах выносяць рэзгінамі. Руднікі Шальч. Рэзгіні — што сена насіць. Старыя Смільгіні Воран. Рэзгіні вісяць пад сцяной. Кураполле Паст. 3 вяровак павітыя рэзріні — што сена i салому насіць. Кдралі Шчуч. Рэзгіні маглі рабіць i з рэменя. Кемялішкі Астр. Насілі корм у рэзгінях — два лукі пераплятаюцца. Солы Смарг. У рэзьгінях носяць корм каровам. Беняконі Воран. РэзіЧнямі каровам трасянку неслі. Малькуны Ігн. Рэзгінямі носят салому i сена. Рагулішкі Даўг. У рэзгінях сена каровам насілі. Дзёрнавічы В.-Дзв. Рэзыіні — каб сена насіць. Груздава Паст. Рэзыіні — што сена носяць. Кураполле Паст. Даўней сена насілі рэзыінямі. Лісна В.-Дзв. Два лукі, сагнутыя ў дугу, пераплятаюцца сеткай з шнюрка, то гэта i е рэдзріні. Мсцібава Ваўк. Разгіны, — штоб сена насіць, штоб ляхчэй было. Старыя Трокі Трак.; гл. ДАБМ, карта № 254. 2. Воз з шырокімі драбінамі для перавозкі сена, саломы i інш. Рэзгіны — фургон такі, на ім сена, салому вазілі, ён доўгі i з лесніцамі па баках. Петкуны Брасл.; параўн. літ. rezgines рэзгіны'; гл. ДАБМ, карта № 254. РЭ'ЗКА I, РЭ'СКА ж. 1. Сечка. Рэзка — то сечка такая. Пасека Ст.-Дар. Рэзку запарвалі i давалі карове. Беразіно Докш. Нарэзалі рэскі на цэлы. дзень. Ёдлавічы Брасл. 2. Сячкарня. Памалу рэска рэжа. Старыя Смільгіні Воран. РЭ'ЗКА II, РЭ'СКА ж. Прут. Кішкі трэбо очыстіті рэзкою. Рэску з веніка загнэм i чысцім. Азарычы Пін. РЭ'ЗКА III, РЭ'СКА ж. 1. Палоска. Рэзка аўса, жыта, ячменю. Азяраны Раг. Па адной рэзкі поля было. Ухвала Круп. Рэскі зямлі — гэта паласкі зямлі, як жылі аднаасобна. Мсцібава Ваўк. Рэска там i там, рэскі поля былі. 2. Загон. Вузкія натта рэзкі лугу. Азяраны Раг. Адну рэску скасілі. Кузьмічы Люб. Рэска сенакосу. Бакшты Іўеў. РЭ'ЗКІ прым. 1. Калючы. Асака — резкая трава. Старыя Смільгіні Воран. 2. Вельмі кіслы. Рэзкае малако. Малыя Аўцюкі Калінк. РЭЗНЕ'НЦЯ, РЗНЕ.'НЬЦЯ н. Рэзкі боль. Рэзненця было ззо
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

рэдзгіhi, рэзытны
15 👁
 ◀  / 617  ▶