Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

горкая. Граўжышкі Ашм. Рукць— горкая трава. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. rŭgtis тж'. РУКАЯ'ТКА гл. РУКАВА'ТКА РУКО'УКА ж. Рукавіда. Рукоўка парвалася, нада зацыравіць. Мачаск Бярэз. РУКУВЯ'ТКА гл. РУКАВА'ТКА РУЛІ' толькі мн. кулін. 1. Страва, прыгатаваная з накрышанага ў малако ці ваду хлеба. Рулі робяць так: хлеб бяруць, вады, солі i поснага масла лошку. Ухвала Круп. Рулі — гэта салёная вада, i хлеп крышылі. Рудня Астравітая Чэрв. Рулі рабілі з алею, вады i хлеба. Мачаск Бярэз. Крышылі хлеб, бралі ваду, цыбулю, падлівалі яшчэ алею — i палучалася яда рулі. Груздава Паст. Наясіся гэтых рулей. Саланое Віл. Постам рулі робяць. Рагулішкі Даўг. Рулі на памінках, на дзяды елі. Азяраны Par. V Рулі хлеба булку здулі. Глівін Барыс. Рулі булачку з столу здулі. Ухвала Круп. Рулі хлеба булачку здулі i другую пачалі. Лапічы Асіп. 2. Цвёрдыя кавалачкі бульбы ў кашы. Плоха стаўклі камы— рулі e. Азяраны Раг. 3. Бульба, якая празімавала на полі. Гнілая картошка на полі — рулі. Беразіно Докш. РУ'ЛЬБА ж. Тоўстая трэска. Рульбу адбілі ад бярвення. Гемзы Шальч.; параўн. літ. liŭrba тж'. РУЛЬБАВА'ЦЬ незак. Шчапаць, рэзаць на кавалкі. Дрэва як грубое, нада рульбаваць. Гемзы Шальч. РУЛЬБІНА' ж. Toe ж, што i p ў л ь б a. Рульбіну нада адбіць. Гемзы Шальч. РУМ, РОМ м. ł. Месца на беразе ракі, адкуль сплаўляюць лес. 3 руму бралі лес i атпраўлялі да Пагосту. Саланое Віл. Рум — две лес ляжыць для сплаву. Лісна В.-Дзв. Рум — бераг ракі, адтуль сплаўлялі лес. Багушэвічы Бярэз. На рум лес вывозяць. Дзёрнавічы В.-Дзв. Рум — бераг ракі, дзе вяжуць плыты. Вецярэвічы Пух. На рум мы егдзілі лес траляваць на сплаў. Крэва Смарг. На ром бабы лес вазілі. Семежава Кап. 2. Бярвенні, дровы, складзеныя ў штабель. Рум — як зложана многа дзерава, у лесі ці на станцыі рум бэлек. Опса Брасл. Рум — лес, у кучу нацяганы. Дакудава Лід. Рум балак высокі. Ахрэмаўцы Брасл. Зложыны цэлы рум баляк. Кураполле Паст. Рум — гэта лесасклат, рубілі лес i вазілі к раке. Лісна В.-Дзв. Рум— лес каля ракі накладзены. Валынцы В.-Дзв. Рум — дзе вяліка куча дзерава зрэзанага. Ісерна Слуц. Рум — еслі навозім дзерава, нада скатацъ у рум, штоб ляжало па аднаму. Малахоўцы Бар. Рум дроў налажылі. Едлавічы Брасл. Дровы пілуюць i ў рум складаюць. Рагулішкі Даўг. 3. Вялікая па плошчы прастора. Рум — мейсца вялікая, ці зал бальшы, ці амшэрына. Жодзішкі Смарг. 4. Агульная страха жылога будынка i гаспадарчых пабудоў. Стаіць хата, a ў канцы хаты хлеў; ставілі будынкі пад адзін рум — хлеў, ха