Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
РАЧНІ'ЦА, РОЧНІ'ЦА ж. 1. Гадавіна з дня смерці. На мужа сястры рачніцу прыязджалі. Быстрыца Астр. Была рочніца з пачосткай. Жылі Іўеў. Рочніца — як памрэ чалавек, праз год. Старый Трокі Трак. 2. Прамежак часу ў адзін год. Ужо рачніца, як ён прыехаўшы. Чычалі Швянч.; параўн. польск. rocznica тж'. РАЧНЫ' прым. Рачны. Рачны асот цягалі свінням на корм. Вецярэвічы Пух. Рачноя сена — што каля ракі косяць. Рудня Астравітая Чэрв. РАЧНЯ'К, РОЧНЯ'К м. Жывёла ва ўзросце аднаго года. Рачняк — маладое цяля аднаго року. Лука Нараўк. Рачняку майму год. Мсцібава Ваўк. Куонь рочняк, a такі велізарны. Курашэва Чыж.; параўн. польск. roczniak аднагадовы'. РАЧО'Н прым. Рады, задаволены. Ты рачон, што ў Берлине быў. Старое Сяло Зэльв. ён рачон быў куску хлеба. Mipaтычы Карэл. РАЧУ'ШКА ж. Невялікая рэчка. Істра — такая вузенькая рачушка. Істра Лудз. РАЧЧУ'ХА ж. Памылка, дапушчаная пры ўвядзенні асновы ў бёрда. Раччуха—калі ў бёрдзе прапускаецца адна трасцінка. Дзяніскавічы Ганц. РАЧЫКО'ВІСКА ж. 1. Грачаная салома. Рачыковіска. добра на корм жывёле. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Грачанішча. На рачыковіска пагналі пасвіць. Вялікія Баяры Шчуч. РАЧЬГШЧА н. Старое рэчышча. Рачышча зарастав травой. У рачышчы мачылі пяньку. Рудня Астравітая Чэрв. РАШАТКО' н. памянш. да р э ш а т а 1. На рашатко nepaліў, малако асобня, ашакі асобне. Рагулішкі Даўг. РАШАТНЯ' ж. Рэшата. Пазыч рашатню патсеіць збожа. Бакшты Іўеў. РАШАТО' гл. РЭ'ШАТА РАШ АЦЕ'НЬ м. Стаўпец. Рашацень у граблях паламаўся. Рыбчына Віл. РАШ АЦГЦЦА незак. Насділацца латамі. Рашаціўся дом, ставілі кроклы, нада закоты прышыць. Лісна В.-Дзв. РАШ ВА'БІЦЬ зак. Раздзерці. Рашвабіла карова рогам. Міратычы Карэл. РАШ ВО'РКА ж. Toe ж, што i p а з в 6 p a. Узадзі воза трайніла, рашворка ідзе праз увесь воз. Пацаўшчына Дзятл.; гл. p a з в б p к а. РА'ШКА гл. РА'ЖКА РАШ КЕ'ПЛШ АЦЬ незак. Расшчэпліваць. Рашкеплівая тапаром дровы. Рыбчына Віл. ў РАШО'ТКА I, РЯШО'ТКА ж. 1. Тое ж, што i р а ш а цень. Рашотка — дзе зубы сідзяць. Саланое Віл. Грабавіла зажымаюць клінам у рашотцы. Кураполле Паст. Зубы ў рашотку насаджаны. Беразіно Докш. 2. Рашотка (у печы). Лад
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вабіць, кеплш, ражка, рашка, ряшотка
6 👁
 ◀  / 617  ▶