Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 617  ▶ 
ПЛЮ Ш НЯ'И м. бат. Рагоз. Плюшняй—высокая трава, на ім растуць чорныя катэ. Дзяніскавічы Ганц. ПЛЮ Ш ЧА'И, ПЛЮ Ш ЧЭ'И м. Тое ж, што i п л ю с н і Плюшчай надобны да явару, касач i плюшчай надобны. Рудня Астравітая Чэрв. Плюшчай, ці коньскі пліснік, як явір, жоўты цвет, як адцвітае — шышка. Глівін Барыс» Плюшчай надобны на явір, ды явір нахучы, а плюшчай не. Мачаск Бярэз. Плюшчай расце па-за рэкамі. Новікі Гродз. Плюшчэй пры вазёрах расце, на грузкіх мястах. Плюшчэй расце пры мокрым, балотная трава. Азяраны Раг. ПЛЮ 'Ш ЧЫ ЦЬ, ПЛЮ 'Ш ЧЫ ТЫ незак. Заплюшчваць. Дрэмля вон, бо вочы плюшчыць. Міратычы Карэл. Пора спаты лягаты, бач, як діты ужэ очы плюшчять. Ушкавіца Кобр. ПЛЮ Ш ЧЭ'И гл. ПЛЮ Ш ЧА'И ПЛЯВА' гл. ПЛЕ'ВА ПЛЯ'ВАЧКІ мн. Геркулес. Плявачкі з аўса. Кудзялянцы Шальч. ПЛЯВУ'ЗГАЦЬ незак. экспр. Гаварыць няпраўду. Німа чаго нлявузгаць, што няўкусна i няўкусна. Крэва Смарг. Што яна плявузгая? Вецярэвічы Пух. Плявузгаць абы-што. Мсцібава Ваўк. Дакулъ ты нлявузгала?! Кузьмічы Люб. Плявузгаяш абы-што, ні плявузгай, гэта нянрауда. Рудня Астравітая Чэрв. На сяле нлявузгаюць абы-што сабраўшыся бабы. Груздава Паст.; нараўн. б л я в ў з г а ц ь. ПЛЯ'ГА I, ПЛЯ'ГА ж. 1. Тое ж, што i п л ю г о ц ь к а. Снех мокры падая, кажуцъ: «На дварэ пляга». Стральцы Гродз. Пляга — калі снех з дажджом. Крынкі Крын.. Пляга — дошч, мокро. Лука Нараўк. 2. Чорная пляма на деле. Плягі на целе. Старыя Трокі Трак. Кап якія плягі былі на целе,то цело чорно. Як чарнякі—цело чорно, то кажуць: «ПляП на целе». Альхоўцы Лях. 3. Бяда, няшчасце. Як вайна была, пала пляга на нарот. Граўжышкі Ашм. Новая пляга на людзей. Старыя Смільгіні Воран. Кап якія плягі былі, а то ж нічога. Альхоўцы Лях. V Ніхай яе пляга возьме! Старыя Смільгіні Воран. Кап ты згарэў, німа на цібе якой плягі! Жылі Іўеў. Падзе на цябе пляга i за гэта! Бадай на цябе якая пляга надышла! Гемзы Шальч. 4. мед. Макрота. Дух займая, такі кашалъ с плягай. Бакшты Іўеў.; параўн. польск. plaga 'бяда, няшчасце', літ. pliauga слата'. ПЛЯ'ГА II ж. Бляшанка для адстойвання малака. Пляга—■ што малако ў калодзесь апускаюць. Альхоўцы Лях. ПЛЯ'Ж Ы ЦЬ, ПЛЯ'ЖЫТЫ незак. экспр. 1. Разбіваць. Хто будзя пляжыць корч? Азяраны Раг. 2. Тое ж, што i п л юж ы ц ь. Але ш i пляжыць дождж! Беняконі Воран. Цілюськый дэнь дошч пляжыть, дэсь чысто путхолеру залле нас. Ушкаві* да Кобр
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

няи, плева, пляжыты, чаи, чэи
7 👁
 ◀  / 617  ▶