ПУ'ХАЛЬ ж. мед. Пухліна. Як якая пухаль, прыкладаюць падбел, адцягвае боль, цімпературу. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПУХА'НЫ прым. Тое ж, што i п у л ь х ны 1. Пуханы хлеп у дзірачках. Саланое Віл. ПУХАФКА ж. Тое ж, што i п ў р х в а т к а. Пухаркі не ядуць. Рагулішкі Даўг. ПУ'ХАЦЬ I, ПУ'ХКАЦЬ незак. 1. Тое ж, што i п у к ч а ць 1. Хлеп пачынае кіснуць, бо ўжо пухая. Кіралі Шчуч. Пад вечар рашчыніш, пухкая хлеп. Дакудава Лід. Пухкая цвета, як пракісня. Каўняны Гродз. 2. Бурчаць. Нешта ў жываце так пухая — ні здараво. Кіралі Шчуч. ПУ'ХАЦЬ II незак. 1. Лопацца. Як нагой наступіш, порхаўка пухаіць. Вялікі Лес Круп. 2. Тое ж, што i п у к а в а ц ь. Пухаюцъ пупушкі на ліпе. Быстрыца Астр. ПУХАЧЬГ мн. бат. Лотаць. Пухачы растуць на балоці, дзе мокра. Едлавічы Брасл. ПУХІФ, ПУХШ Ф, ПЫ ХГР м. 1. Тое ж, што i п у з ыр 1. Велькія пухіры, камары пакусалі. Навасёлкі Свісл. На руцэ не было пухіру. Малі Астр. Пухіер такі, як вадзяны, як выскочыць, то ён пэнкне, як сам пэнкне, то выцячэ — i ніема пухіера, загоіцца. Баброўнікі Гарад. У яе пыхір на скуры велькі. Кураполле Паст. 2. Мазоль. Намуляв пухіра. Дзяніскавічы Ганд. 3. Toe ж, што i п у з ў р. Дошч лье як з вядра, аш пухіры на вадзе. Жылі І\геў. ПУ'ХКАЦЬ гл. ПУ'ХАЦЬ I ПУ'ХКІ прым. 1. Toe ж, што i п ў л ь х ны 1. Хлеп пухкі, наздраваты. На саладусі хлеп пухкі. Пухкі хлеп ні чэрствая. Дакудава Лід. 2. Пушысты. Пухкі снех. Тайна Лаг. ПУХЛА'ТЫ прым. Пухлы. Рука пухлатая, бабскія рукі ў яго. Малі Астр.; параўн. літ. puklŭs тж'. ПУХЛІ'НА ж. Toe ж, што i п ў х а л ь. Пухліна паднялася. Едлавічы Брасл. Пухліна на руцэ. Рыбчына Віл. Апухла нага, пухліна стала на ёй. Мярэцкія Глыб. Нагой пашла пухліна. Старыя Смільгіні Воран. Вот напухла рука мне, аш пашла пухліна па руцэ. Ад зуба пашла пухліна. Кіралі Шчуч. Пухліна на пазе. Темзы Шальч. Тут пухліну былі п атагнаўшы. Рагулішкі Даўг. Пухліна з нагі адышла. Кудзялянцы Шальч. Пухліна, кажуць, рэзаць будуць. Беразіно Докш.; параўн. польск. puchlina тж'. ПУХЛГНКА ж. памянш. да п у х л I н а. Як пароблю — апухніць рука, з начы пухлінкі нет. Валынцы В.-Дзв. ПУ'ХЛЫ прым. 1. Toe ж, што i п ў л ь х н ы 1. Алаткі пухлыя на дражджах. Пухлы хлеп, добра ўкіс. Ахрэмаўды Брасл. Пухлы блін, пухлы хлеп. Пірох пухлы ўдаўся. Ёдлавічы Брасл. Пухлых блінцоў спякла. Пацаўшчына Дзятл. 2. Пухкі. Нада падушку распушыць, кап была пухлая, падрыхліць
Дадатковыя словы
пухаць, пухкаць, пухлаты
3 👁