ПРЫПРА'ТАЦЬ зак. Прыбраць (y хаце). Калі прыпрачаш у хаця? Міратычы Карэл. ПРЫПРУ'ЖВАЦЬ незак. Нацягваць палатно ў кроснах. Пругамі прыпружваюць палатно. Вецярэвічы Пух. ПРЫПРЭ'УШЫ дзеепрым. Прыпрэлы. 3 душком, прыпрэўшыясялёткі. Слабада Мін. ПРЫПУО'Н м. Кол ці металічны стрыжань, да якога прывязваюдь жывёлін. Куонь прыпона вырвав i отп'явсе. Курашэва Чыж. ПРЫПУСКА'ЛЬНІК м. ткац. Прыстасаванне для ўмацавання кола задняга навоя ў тфоснах. Прыпускальнік — прыпускаць аснову. Рыбчына Віл. ПРЫПУСКА'ЦЬ незак. 1. Дапускаць. Не припускала к сабе. Быстрыца Астр. 2. Рэгуляваць. Шрубачка ў калаўроця — прыпускацъ вышэй i ніжэй. Магуны Паст. 3. буд. Падганяць, прыладжваць. Толя, мусіць, пашоў вокны прыпускаць. Прыпускацъ — падганяць да меры, каб паставіць. Крэва Смарт. Бервяно припускав, сякерай зарублівае. Грыкені Вільн. ПРЫПУ'СНІК м. буд. Клін. Клін, які ўбіваецца,— прыпуснік. Мішневічы Шум. ПРЫПУСТЬГТЫ гл. ПРЫПУСЦІ'ЦЬIIПРЫПУСЦГЦЬI зак. буд. Падагнаць, прыладзіць. Угол зарубав, прыпусціць бервяно. Грыкені Вільн. ПРЫПУСЦГЦЬИ, ПРЫПУСТЬГТЫ зак. Прыпусціць (пра карову). Карова, як прыпусціць,— цурыць малако c сіські. Кураполле Паст. Ласуня ны схотіла тыпэр прыпустыты, ны оддала всего молока, а Чубка припустила. Сіманавічы Драг. ПРЫПУ'ЦІЦЬ зак. 1. Пакласці. Як дзель [дзе-небудзь] іх прыпуціць, гэтыя сумкі ваши. Ухвала Круп. 2. Закончыць пэўны від работы. Прыпуцілі лён свой, цяпер сядзі i прадзі. Азяраны Раг.; параўн. літ. pripŭcintł закончыць', ням. putzen прыбіраць'. ПРЫ'ПЫВКА гл. ПРЫПЕ'УКАПРЫПЬГНІСКА н. Прыстанак. Тут на кухні ўсё маё прыпыніска: i лаўкі, i стол, i міскі, i лошкі, i ўсе. Кіралі Шчуч. ПРЫПЫНГЦЦА зак. Спыніцца на некаторы час. Іду, усіх знаю, прыпынюся, пагавару. Валеўка Навагр. ПРЬГПЫЧОК гл. ПРЬГПЕЧАКПРЫПЯВА'ЦЬ незак. 1. Падпяваць. Так красіва прыпявоў. Аксакаўшчына Мін. 2. Спяваць. Хазяева рашчынялі каравай, а я мясіла i прыпявала. Чуркі Ашм. ПРЬГПЯК гл. ПРЬГПЕКПРЫПЯРАЗАЯДЬ зак. Toe ж, што i п р ы п н ў ц ь. Трэба фартух прыпяразаць. Малі Астр. Трэба накласці кашулю