Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1984). Том 4. П-С. Ю. Ф. Мацкевіч

ІІРЫПЛЮТІІЧЫЦЬ зак. Тое ж, што i п р ы ж м ў р ы ц ь. Вочы прыплюшчыу. Магуны Паст. ПРЫПЛЯНТА'ЦЦА зак. экспр. Прыстаць. ён прыплянтаўся да другой. Вецярэвічы Пух. ПРЫПЛЯСКА/ЦЬ зак. Прытаптаць. Кура прыплескае землю, усе, дзе што стрэла, усе прыплешча. Дзяніскавічы Ганц. ПРЫ ПЛЯСНЕ'ЦЬ гл. ПРЫ ПЛЕ'СНЩ Ь ПРЫПНУЯДЬ зак. Завязаць (фартух). Прыпнуць хвартух. Тухавічы Лях. Хвартуха прывязацъ, прыпнуць. Хатынічы Ганц. ПРЫПО'ВЕДЗЬ ж. Тое ж, што і п р ы м а в і с к а 1. Бала такая прыповедзь. Старыя Трокі Трак. ПРЫПО'Й м. Льдзіна, якая прыбілася да берага. Прыпой — льдзіна, атарваўшаяся ад аднаго берагу i прыстаўшая да другога. Валеўка Навагр. ПРЫПО'Л м. 1. Тое ж, што i п р ы п а л. Усып у прыпол. Рудня Астравітая Чэрв. 2. перан. Калені. На прыпол вазьмі дзіця. Жылі Іўеў. На прыполі дзіця сідзела. Рудня Астравітая Чэрв. На прыпалё дзіця пасадзіш. Саланое Віл. У мацяры на прыпалё дзіця дурэя. Рыбчына Віл. ПРЫПО'ЛАК м. с.-г. Паліца ў cace. У cace на канец paгача робяцца аглоблі, прыполак, дзве кацёлкі; рагач у дзіркі ставіцца: У cace, у споднюм нарозі — прыполак. Касцюкі Уздз. I прыполак пры cace. Грыкені Вільн. ПРЫ ПО'М НІЦЦА зак. Успомніць. Прыпомніўся, як дзве цукерачкі прынёс. Груздава Паст. ПРЫПО'МНІЦЬ зак. Toe ж, што i п р ы п о м н і ц ц а. Прыпомніла Я на — i яго паздраўляю. Гальшаны Ашм. Ты мне прыпомніш, кап ні забылася. Рыбчына Віл. Падажджы, я прыпомню. Ахрэмаўцы Брасл. Асталася ўдавой, як прыпомню — жаль бярэ. Старыя Трокі Трак. ПРЫ ПРА'ВА ж. кулін. Прыправа. Дай кміну для прыправы. Валынцы В.-Дзв. Водзево — гэта кмін, тады ягоная прыправа такая пахучая. Дзёрнавічы В.-Дзв. Кмін — прыправа. Валеўка Навагр. Дабавім прыправы да мяса. Завельцы Астр. ПРЫ ПРА'ВІЦЬ зак. Прыгатаваць. Найду цыбульку прыпраўлю, з'ем. Руднікі Шальч. Трэба прыправіць агурчыкаў. Гемзы ПІальч. ПРЬГПРАЖКА, ПРЬГПРАШКА ж. Прыпрэжка. Конь у аглобнях, a другі — у прыпрашку. Рыбчына Віл. ПРЫПРА'Ж НЫ прым. Прыпражны. Прыпражны конь. Завельцы Астр. ПРЬГПРАТ м. Спрат. Прыпрат— для захавання пасуды ў шкафчыку. У каморцы ў мяне самы прыпрат. Тут мой прыпрат, тут я хаваю ўсё. Альхоўка Навагр