цэ. За праўду будзіш благі. Кіралі Шчуч. Праўду i вада можыць прынясці. Ахрэмаўцы Брасл. Хто праўду кажа, той так спаць ляжа. Ведярэвічы Пух. Хлеб, соль еш, a праўду рэш. Праўда, як аліва на вадзе, наверх выйдзіць. Каню хваста не вяжы, a бабі праўду не кажы. Вузла Мядз. 2. часц. Няўжо. Жэніцца наш сусет! — Праўда?! Дварчаны Паст. 3. у знач. выкл. Сапраўды. Проўда, зяць мамінтальна прьішоў. Дакудава Лід. Проўда, гэта было так. Сабакінцы Воран. () Праўда коле ў вочы — не любіць праўды. Праўда коля ў вочы. Праўда вочы коля. Малі Астр. Праўда сляпая — хлусня. Праўда сляпая — у яе выкалатыя вочы. Кдралі Шчуч. Правды гочы повыколювалы, вона слыпая. Сіманавічы Драг. ПРАУДЗГВІК. м. бат. Баравік. Сама лепшыя грыбэ — праўдзівіке. Малахоўцы Бар. Праўдзівікаў прынясу, харошых грыбоў назбіраю. Баброўнікі Гарад. ГІРАУДЗІ'ВЫ прым. Сапраўдны. Праўдзівы барлеч [чаравік] на мягу [на мяху]. Быстрыца Астр.; параўн. польск. prawdziwy тж'. ПРАУДЗГВЫ ГРЫБ м. Toe ж, што i п р а ў д з і в і к. Праўдзівыя грыбэ — баравіке. Кіралі Шчуч. Праўдзівы грып. Праўдзівыя грыбы. Альхоўцы Лях. Нашла праўдзівага грыба. Баравікі — праўдзівыя грыбы. Дзяніскавічы Ганц. Харошых грыбоў назбірала, праўдзівых. Баброўнікі Гарад. ПРА'УДЗІЦЬ незак. Збывацца. Як скажыць, так праўдзіць. Магуны Паст. V Совы праўдзяць: совы крычаць на гора. Азяраны Раг. ПРАУЗАКІ' мн. Завязкі ў фартуху. Праўзакі ў фартусе. Масілавічы Сл. ПРАУЛЕ'ННЕ н. Праўленне калгаса. На горцы там праўленне, як ідзеш туды. Вялікі Краснік Пруж. ПРА'УНУК, ПРО'УНУК м. Праўнук. Даждалася праўнукаў. Рыбчына Віл. Чатыры проўнукі маю. Слабада Мін. ПРА'УНУЧАК, ПРА'УНУЧОК м. памянш. да п p a ў н у к. Сястры дачкі дзеці — мне праўнучкі. Кудзялянцы Шальч. Праўнучок мой прыехаў. Старыя Трокі Трак. ПРАУШ НЯ'К, ПРУШ НЯ'К м. буд. Вушак. Праўшнякі — бакі ў дзверах. Масілавічы Сл. Прушняк у дзвярах. Мсцібава Ваўк. ПРАХ м. Прах. V Чалавек с праху паўстаў i ў прах абернецца. Парэчча Гродз. 0 Пайсці прахам — не даць карысці. Я к легка прышло, так прахам пашло. Вузла Мядз. У пухпрах — ушчэнт. Нявестка спіўшыся ў пух-прах. Чапаеўскі В.-Дзв. ПРАХАВА'ЦЬ зак. 1. Выгадаваць. Вазьмець яго за пастушка, прахаваеш яго. Новікі Гродз. 2. Пратрымаць (пра хатніх жывёлін). Карову ні прахаваіш — жыць ні будзіш. Caланое Віл
Дадатковыя словы
гіраудзівы, праудзіць, прауленне, праунук, праунучак, праунучок, прахаваць, проунук
4 👁