Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
Ліпавіца i Масцішча мяжуюцца цераз раку. Беразіно Докш. МЕ'ЖДУ, МЕ'ЖДЬІ, МІЕ'ЖДУ прыназ. з род. або тв. Паміж. Между сваіх пашла барба. Груздава Паст. Между печкі i сцяны лошко стаіць. Старое Сяло Зэльв. Между балатоў ляскі былі, невялікі лясок. Дзяніскавічы Ганц. Баразёнкі рабілі между гранкамі. Вялікія Нястанавічы Лаг. Села межды іх. Ністанішкі Смарг. Міежду ліесом а рыэчкою будэ дорога. Курашэва Чыж.; параўн. руск. между тж'. МЕЗДРА' ж. Мязга. Мездра пат карой, смолкай пахнець. Ахрэмаўцы Брасл. МЕ'ЗЯНЫ ал. МЕ'ДЗЯНЫ МЕ'ЙСЦА н. i ж. 1. Месца. На мейсцы сядзіць. Магуны Паст. Стой на мейсцы. Мейсца пат стазом. Жодзішкі Смарг. Станошкі ў мокрым мейсцы. Солы Смарг. Стаўлялі ў цёплая мейсца, кап завялася жытняя кісля. Ракаўскія Швянч. Тая мейсца, дзе стол стаяў, накідала сукоў i сена злажыла. Мяйсцоў нет у бальніцы. Саланое Віл. Такія мейсца, што вада наплыващъ. Малькуны 1гн. На лён выбіралі харошыя мяйсцы. Быстрыца Астр. Па другіх мяйсцах ёсь лесу многа. Паляцкішкі Воран. Есць мейсца, што можна перабрысці. Лайпушкі Ігн. 2. Мясцовасць. У такоя мейсца прыехалі. Рагулішкі Даўг. Сын на мейсцу тут астаўшыся. Стральцы Шальч. 3. Пэўны ўчастак дела. Былі гэтыя мейсца чырванаватыя. Жылі Іўеў. 4. мед. Пладэнта. Мейсца ў каровы вышла. Магуны Паст. 5. у знач. прысл. мёйсцам, мёйсцамі. У некаторых месцах, дзе-нідзе. Сціснула гэтым мейсцам сэрца. Груздава Паст. Цякла нага гэтым мейсцам. Івашкаўцы Смарг. Яна гэтым мейсцам ляжала. Малькуны 1гн. А мейсцамі брады ёсць. Мейсцамі ест сады харошыя. Жылі Іўеў. МЕКгл. МЕХ МЕКАШЭ'УЯ, МЕКІШЭ'УЯ зб. н. Мышцы. Мекашэўя баліць, змярцвела рука. Рыбчына Віл. Мекішэўя са сцягна. Рудня Астравітая Чэрв. МЕКІТА'ЦЬ незак. Тое ж, што i м а р к і т а ц ь І. Мякеча авечка. Чуркі Ашм.; параўн. літ. пгекёпіі бляяць' (пра коз). МЕКГІІІ м.у МЕКЛШЬГ мн. Мышца. У каго цвёрдыя мекішы — сільны чалавек, у каго мякія — слабы чалавек. Мсцібава Ваўк. МЕ'ЛІВА н. Мліва. Меліва прывазілі [з млына]. Магуны Паст. МЕЛГНІС м. Млён. Мелініс у жорнах. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. mitinys тж'. МЕ'ЛКА прысл. У выразе: Мелка абуўшыся — быць абутым у неглыбокі абутак. Бьіў снех, а я мелка была абуўшыся. Альхоўка Навагр. МЕЛКАВО'ДЗЬ, МЕЛКАВО'ЦЬ ж. Мелкаводдзе. Мелкавоць — дзе брыдуцъ. Рыбчына Віл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

медзяны, междьі, мезяны, мекашэуя, мекітаць, мекішэуя, мелкаводзь
4 👁
 ◀  / 537  ▶