Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

здалёк чуеіа, дзе карова. Мсцібава Ваўк. Устаўляецца прэнцік [у плузе], кап пахаджала. У церніцы ест язык, ён пахаджая. Малахоўцы Бар. ПАХАДЗГЦЬ зак. 1. Пахадзіць. Пахадзіла столькі na леся. Мярэцкія Глыб. Як па расе паходзіш босы — парэпаюцца пяты. Солы Смарг. 2. Апладнівда. Карова пахадзіла. Саланое Віл. ПАХАДЗЯ'КА ж. зневаж. Тое ж, што i п а с а л ў х а. Пахадзяка ты! Абскакала ўсю дзярэўню, а ў печы не паліла. Мішневічы Шум. ПАХАДНЯ' I ж. Тое ж, што i п а с а л ў х а. Пахадня пушла па хатах. Лука Нараўк. ПАХАДНЯ' II ж. Падмосткі. Пахадня, як крыюцъ крышу. Мярэцкія Глыб. ПАХАДЬГ толькі мн. Дарожкі. Бачу ўсе сцежкі, пахадьи Вецярэвічы Пух. ПАХАДЬГКА м. i ж. 1. устар. Жабрак. У пахадыкі не было хаты, хадзіў ад вёскі да вёскі. Даўней казалі: «Замыкай ты хату, а то тут пахадыка ходзщъ». Груздава Паст. 2. экспр. Тое ж, што і п а с а л ў х а. Пахадыка гэта ўзяла маю сетку. Солы Смарг. ПАХАЛСУДАЦЬ зак. Астыць. Бліны пахалодалі. Пасека Ст.-Дар. Пахалодаюць картошкі. Малыя Аўцюкі Калінк. Пахалодала вада, трэба памыць пасуду. Альхоўцы Лях. ПА'ХАНІЦА ж. Ворыва. Зямлю пахаім — гэта паханіца. Саланое Віл. ПА'ХАНЬ ж. Выкарчаваны ўчастак сярод лесу. Пахань зрабіў, а кругом лес. Дзяніскавічы Ганц. ПА'ХАР м. Араты. Пахар дзеля вола хадзіў. Малыя Аўдюкі Калінк. ПАХАРА'НІВАЦЬ незак. Хаваць. Даўней золата харанілі, пахаранівалі. Ахрэмаўцы Брасл. ПАХАРА'ШВАЦЦА незак. Прыбірадца. Пахарашваесся, na дзярэўні ходзіш. Дзёрнавічы В.-Дзв. ПАХАРСУН м. Toe ж, што i п а х а в а н н е. Была на naхароні. Ахрэмаўцы Брасл. На пахарон хадзіў. Рагулішкі Даўг. Баба памерла, пахарон быў. Крэва Смарг. Квашніну рабілі, як пахарон або вяселле. Ракаўскія Швянч. ПАХАРО'НКІ мн. Toe ж, што i п а х а в а н н е. Пахаронкі тут былі, баба памёрла. Валынцы В.-Дзв. На пахаронкі хадзілі. Альхоўцы Лях. ПАХАРО'НЫ мн. Toe ўк, што i п а х а в а н н е. Пайду ў лахароны, людзі плачуць, a ў мяне слёзы ня йдуць. Кураполле Паст. Яны ездзілі на пахароны. Вецярэвічы Пух. ПА'ХАТ I м. Toe ж, што i п а х а p. Добры быў пахат, сільны. Ухвала Круп