Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

ПАТТУЛГЦЬ зак. Падціснуць. Той дзет i пашоў} хвост паттуліў. Вецярэвічы Пух. ПАТТУРА'УЛІВАЦЦА зак. Спяшацца. Нада паттураўлівацца ў поля гнаць кароў, а то апаздаіш. Лісна В.-Дзв. ПАТУТІ толькі мн. Родавыя патугі. Патугі схвацілі бабу, будзіць раджаць скора. Едлавічы Брасл. Як патугі бяруць, то напінайся сільна, сілься. Саланое Віл. Патугі схапілі бабу. Беразіно Докш. Патугі бяруць. Рыбчына Віл. Як карова цялё вядзе, то яе патугі бяруць. Гемзы Шальч. Патуai ў каровы. Малыя Аўцюкі Калінк. ПАТУ'ЗАЦЦА зак. Павалтузіцда. 3 дзіцяці нада патузацца. Гемзы Шальч. ПАТУ'ЗАЦЬ зак. Паторгаць. Замкні хату i яшчэ за замок патузай, ці добра замкнуў. Кураполле Паст. ПАТУ'КАВАЦЬ зак. Патураць. Ты ім патукавай, дык спалюць хату. Вецярэвічы Пух.; параўн. польск. potucha патуранне', ПАТУ'ПІЦЦА зак. Узлавацда. Патупіцца i не ідзе есці. Вецярзвічы Пух. ПАТУФАЦЬ зак. экспр. Пагнаць. Пастухі быстра патураць. Альхоўды Лях. ПАТУРА'ЦЬ зак. Toe ж, што i п а т ў к а в а ц ь. Нядобpa патураць дзіцяці. Рыбчына Віл. Нада будзіць мне патураць, як ёй нравіцца. Кураполле Паст. Дзіцям патураць люблю. Лісна В.-Дзв. Ты мне не пату рай. Вецярэвічы Пух. Я патураю яму. Солы Смарг. Не пату рай дзіця. Вялікія Нястанавічы Лаг. Hi патурай, песціш дзіця. Дакудава Лід. Не трэба патураць, а то заўсёды будзе такім, цёнгля будзе такім. Кіралі Шчуч. Каб ім не патураў. Лоск Валож. Свякроу ёй пату рае, робіць так, як нравіцца нявесце. Груздава Паст. На тоя стары, каб малых патураў. Ністашшкі Смарг. ПАТУФКАЦЬ ел. ПАТОФКАЦЬ ПАТУРЫ'ЦЬ зак. экспр. Пагнадь. Я як хаплю яе, як патуру з хаты на вуліцу. Малі Астр. ПАТУХА'ЦЬ незак. перан. Затухаць. Такая любоў ні патухаіць да самай смерці. Саланое Віл. ПАТУ'ХНУЦЬ зак. Апухнуць. Патухлі мае ногі. Парэчча Гродз. ПАТУШЬГЦЬ зак. Пагасіць. Патушэця лампу. Трэба патушыць nanipocy, не кідай са гнём. Кіралі Шчуч. ПАТХАДЗГЦЦА, ПАТХО'ДЗЩЦА зак. Управіцца. Вы даўно патхадзіліся. Міратычы Карэл. Трэба мне патходзіцца. Альхоўка Навагр. ПАТХАДЗЯ'ШЧА прысл. Многа. У мяне патхадзяшча малака дае карова. Парэчча Гродз. ПАТХА'ДЖВАЦЬ гл. ПАДХА'ДЖВАЦЬ ПАТХАПГЦЬ гл. ПАДХАПГЦЬ