ПАЗНЯЧКО'М прысл. экспр. Позча. Учора мой пазнячком пабех i рыбы налавіў. Чапаеўскі В.-Дзв. ПАЗО'ЛКі гл. ПА'ЗАЛКІ ПАЗОФВАЦЦА незак. Раз'юшвацда. Была курыца, што пазорвалася i біла куранят. Старое Сяло Ззльв. ПАЗОФНЫ прым. Які непрыстойна?ябе паводзіць. Пазорны — некультурны, злодзяй, гуляшчц. Альхоўка Гродз. ПАЗРЭ'ПЦЫ толькі мн. Пачаскі. /Калі чэшуць на танчэйшыя цвікі,— гэта пазрэпцы. Дакудава Лід. ПАЗУ'БІЦЦА зак. Прарасді. Пазубіліся гуркі. Дакудава Лід. ПАЗУФ м. 1. Кіпцюр. Пазур велькі. Міратычы Карэл. Пазурьі ў птушкі. Дакудава Лід. Кот пазуром радрапаў мне руку. Кардэвічы Нясв. У курэй пазуры. Каршун дзярэ пазурамі. Гемзы Шальч. Куры драпаяць зямлю пазурамі. Ліпнікі Вільн. Пазурэ ў птушок. Лука Нараўк. Пазурэ ў ката. Сакаляны Сакол. 2. Toe ж, што i п а д н б г а ц ь. Абрзш свае пазуры. Едлавічы Брасл. Пазур атлупіўсч. Старыя Смільгіні Boран. Пат пазурамі гразна} хоць бульбу садзі. Жылі Іўеў. Пазурэ выраслі. Вострава Мает. Пазурэ на пальцах. Вялікія Баяры Шчуч. Пазурэ адгадаваў велькія. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. польск. pazur кіпдюр'. ПАЗУРКІ' мн. памянш. да п а з ўр ł. Гэта — лапкі, пазу ркі — у канцы. Чуркі Ашм. ПА'ЗУХА ж. Частка кашулі, якая закрывае грудзі; грудзіна. Пазуху дзярэ: «Давай ерошы!» Дакудава Лід. Сарочкі шылі, абшэўкі накладалі на паркалёву пазуху. Малахоўцы Бар. Як у бога за пазухай — бесклапотна. Сядзіцьt як у бога за пазухай — чаму яму нядобра! Малі Асто. ПАЗЫВА'ЦЬ зак. Запрашаць у госці. Мяне пазывалі, як у каго свадзьба. Чуркі Ашм. ПАЗЬГЧЫЦЬ зак. 1. Тое ж, што і п а ж ы ч ы дь 1.Я пляменіку пазычыла грошы, а ён не аддаець. Ахрзмаўцы Брасл. Пазычыла суседу ерошы, а ён i хзастом накрыўся, и той бок не глядзіць. Малі Астр. Яна дзесяць капеек не ігазычыць. Гемзы Шальч. 2. Тое ж, што i п а ж ы ч ы дь 2. Ху стачку пазычыла, сваей ня мела. Саланое Віл. Пазычыла грошы i ня адносіць. Жодзішкі Смарг. V Людзі кажуць: лк пазычыць — саколі воны, як аддаваць — савіны вочы. Ахрэмаўды Брасл. о У сабакі вочы пазычыўшы — згубіць пачуддё сораму. Што я пайду вочы ў сабака пазычыўшы? Саланое Віл. ПАЗКУМКІ гл. ПАЗЕ'МКІ ПАЗЯ'БЛЩЬ зак. Узарадь пад зябліва. Ужэ пазябліў ён на з'іму. Дзяніскавічы Ганд. ПАЗЯВА'ЦЬ незак. Зяваць. Нешта ёсць у влшай кнішкі соннага: як вазьму — сразу пазяваю. Едлавічы Брасл.; параўн. польск. poziewać 'тж
Дадатковыя словы
альхо^ка, зіму, пазалкі, паземкі, пазолкі, пазубіцца, пазываць, пазяблщь, пазяваць, разюшвацда, ікалі
1 👁