Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 537  ▶ 
ПАВА'ДЗІЦЦА I зак. Пасварыцца. Павадзілася яна ca мною. Ахрэмаўцы Брасл. Hi c кім ні паваджуся, c усімі ніблага. Солы Смарг. Баба з бабай павадзіліся. Крэва Смарг. С каждым павадзіцца ён. Жодзішкі Смарг. Павадзіліся, ізноў сышліся. Магуны Паст. Мы павадзіліся добра. Старыя Смільгіні Воран. Яна i павадзіца, бывала, з залоўкамі. Саланое Віл. Яны пасварыліся, павадзіліся. Дакудава Лід. Яны павадзіліся i не гавораць. Чычалі Швянч. Павадзіцца c кім i не гаворыць. Вялікія Нястанавічы Лаг.; параўн. літ. vaidytis тж'. ПАВА'ДЗІЦЦА II зак. Унадзіцца. Каровы павадзіліся хадзіць у клевір. Лісна В.-Дзв. Бываіць, павадзюцца ў шкоду хадзіць каровы. Саланое Віл. ПАВАДЗЭ'НЯ н. Паводзіны. Даўней, як сватаецца, пытался, які ён чалавек, якога павадзэня чалавек, якія былі бацькі. Кураполле Паст.; параўн. польск. powodzenie 'удача, поспех'. ПАВАДО'К м. памянш. Невялікая вяровачка. Зачапіла павадок, кап лягчэй было ўставаць з пасцелі хвораму. Надвязаваюць пасцілкі паватком. Саланое Віл. Паваткі ад уздэчкі ўдзяюцца ў колца ў дузе. Гемзы Шальч. ПАВАДЬГ мн. Павады. Павады бярэш i вядзеш. Ахрэмаўцы Брасл. Аброць, да яе павады прыкрапляюцца. Рыбчына Віл. Уздэчка з павадамі. Малі Астр. ПАВАДЫ'Р м. Той, хто водзіць сляпога. Павадыр водзіць старца. Пасека Ст.-Дар. Павадыр вадзіў старцоў. Рудня Астравітая Чэрв. Я аслепшы саўсем, мне нада павадыр. Пасіене Лудз. ПАВАЖЫНЯ'ЦЦА зак. Пакатацца. Паважыняюся паеду. Рагулішкі Даўг.; параўн. літ. važinełis катацца'. ПАВАЖЬІНЯ'ЦЬ зак. Пакатаць. Паважыняй мяне. Рагулішкі Даўг.; гл. п а в а ж ы н я ц ц а. ПАВАЗГЦЦА зак. Тое ж, што i п а в а ж ы н я ц ц а. Давай на саначках павозімся. Кураполле Паст. ПАВАИЦЯ'ЦЦА зак. Тое ж, што і п а в а д з і ц ц а і. Мощна павайцялісь. Гемзы Шальч.; гл. в а й ц я ц ь, в а й д а - в а ц ь. ПАВА'Л I м. Накат з бярвення. Пад страхой быў павал у свірня. Магуны Паст. Павал рабілі} шчыт забіваяцца. Быстрыца Астр. ПАВА'Л II м. 1. Спілаваны лес. Павалу густа наклали Бакшты Іўеў. 2. Лесасека. Павал — гэта дзе' валяць лес. Бакшты Іўёў. ПАВА'ЛАК м. «Сенажаць каля нівы. У канцы нівы выкацішся на павалак. Магуны Паст. ПАВАЛАКА'НКА ж. Кароткі кажух, пацягнуты зверху сукном. Хутэрка [на кажуху], павалочаная сукному звалі па
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

паважыняцца, паважьіняць, паваицяцца, павалаканка
3 👁
 ◀  / 537  ▶