Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

Смаляніца Пруж. Однэю лошадью обробляле. Дзмітравічы Кам. ОБРО'БЛЕНЫ дзеепрым. Запэцканы. Нагавіцы оброблены ў мулі. Смаляніца Пруж. ОБРОДЬГТЫСЬ гл. АБРАДЗІ'ЦЦА ОБРО'К, ОБРЬГК м. Корм для каня. Оброк — овёс конёві. Смаляніца Пруж. Врано даецця обрык лошадям. Дзмітравічы Кам. ОБРСУТЬКА ж. памянш. да о б р у ц ь. Наложи конёві обротьку. Курашэва Чыж. ОБРУБА'ТЫ гл. АБРУБА'ЦЬ ОБРУ'СОК м. Настольнік. Калясное Міхал.; гл. а б р ў с. О'БРУЦЬ, ОБРЬГЦЬ ж. Аброць. Обруць накласці. Жылі Іўеў. Обрыць рэменна. Смаляніца Пруж. ОБРЫ'К гл. ОБРО'К ОБСРВ гл. АБСЕ'У ОБСКУ'БСТЭ зак. Абскубці. Трэба обскубстэ стога, обэтэ i огрібсты. Дзмітравічы Кам. ОБСМЫКА'ТІ незак. Абрываць. Зэленъ обсмыкают. Азарычы Пін. ОлБУЙ м. i ж., (УБУУ ж. Абутак. Обуй такі быў. Грыкені Вільн. Мякі обуй нося. Граўжышкі Ашм. Дзе той обуй быу яшчэ, лапці былі. Крэва Смарг. Обуй пад зэдлям. Гемзы Шальч. Обуй мая знасіласа. Добрая обуй, обую купіла. Дзяніскавічы Ганд. Обуй на нагах. Быстрыца Астр. Обуй старую выкінула. Беразіно Докш.; параўн. руск. обувь тж.' ОБУ'ОЕЦЬ м. Абшыўка каўняра. В сороцщ найхучыей обуоець брудіцце. Курашэва Чыж. ОБУ'ОЙ м. Абоі. Тут обоя нэ трэба, можна гоздзя вбіті. Курашэва Чыж. ОБУ/ОЙЧЫК м. анат. Ключыца. Ніц вэлікого, обуойчык пэнк. Курашэва Чыж. ОБУ'ТЫ зак. Абуць. Тыпэр я обув чоботы. Сіманавічы Драг. (УБУУ гл. О'БУИ ОБЦІЛОВА'ТІ зак. Расцалаваць. Як обачыла мэнэ Тапка, то опціловала. Курашэва Чыж.; параўн. польск. obcalować тж'. ОБЦЭ'НЬП, ОПЦЭ'НЬКЬІ толькі мн. Абдугі. Обцэныамі выймают гозді. Курашэва Чыж. Дэ огіцэнькы? Гвоздя трэба выйняты. Сіманавічы Драг., Відзібар Сгол.; гл. апц э н г i. О'БШІВКА ж. Паясніца (y адзежы). Обшівка в штанах, спуднэці. Дзмітравічы Кам. О'БШЧЫМ прысл. Увогуле. Обитым, два ўдавольствія: i рыба, i сонца. Чапаеўскі В.-Дзв.; параўн. руск. в общем тж'. ОБЫРА'ТЫ гл. АБІРА'ЦЬ