Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

pa касіць? Альхоўка Навагр. Няўжо ш яна ішла дзевятнаццатым годам? Вецярэвічы Пух. НЯУЗДО'ЛЕЦЬ зак. Не змагчы. Няўздолюю хадзіць. Paгулішкі Даўг. НЯ'УКАЦЬ незак. Мяўкаць. Кот няўкая. Вялікія Нястанавічы Лаг., Крынкі Крын. Кошка хадзіла, няўкала. Навадворшчына Мін. НЯУКЛЮ'ДА, НЯУХЛЮ'ДА м. i ж. Той, хто няўдалы. Няўклюда ты! Граўжышкі Ашм. Ніхлюдная, няўхлюда ты! Солы Смарг. НЯУМЕ'КА м. i ж. Няздатны да работы чалавек. Няўмека, як зварыла, так i з'ела. Вузла Мядз. V Тады i няўмека пячэць, як з засека цячэць. Вузла Мядз. НЯУМЕ'ЛЫ прым. 1. Які зроблены без належнага умения, не прафесійна. Папэнкала пры няўмелым кляпанні. Caсноўка Смарг. 2. Які не ўмее што-н. рабіць. Вычыла танцаваць тых, каторыя няўмелыя. Саланое Віл. НЯУМІРУ'ШЧЫ прым. Непрымірымы. ён няўмірушчы чалавек, не згаджаецца ні c чым. Жодзішкі Смарг. НЯУРО'ДЛІВЫ прым. Неўрадлівы. Няўродлівыя гади бьілі. Ракаўскія Швянч. НЯУСТРУ'Й гл. НЕУСТРУ'Й НЯУСТЬГДНІК м. Бессаромны чалавек. Эх, ты няўстыднік, напіўся. Збляны Лід. НЯУСХСУЛЫ прым. Які не дае ўсходаў, не прарастае. Няўсхолае жыта такое. Дзёрнавічы В.-Дзв. Няўсхолая жыта. Янова Рас. НЯУТСУУЧАНЫ дзеепрым. Не растоўчаны. Няўтоўчаная бульба, кусочкамі. Быстрыда Астр. НЯУХЛЮ'ДА ал. НЯУКЛЮ'ДА НЯХА'Й, НЕХА'Й, НІХА'Й часц. Toe ж, што i н e х. Няхай прыедзе, згадае [паспачувае]. Сасноўка Смарг. Калісьці маладусе як дадуць бохан, калі ласка, нехай прэ. Ніхай адстыгне. Грыкені Вільн. V Ніхай іх зямля пабярэ! Няхай іх жывых пабярэ! Вецярэвічы Пух. Ніхай ідзе ў божы час! Малі Астр. НЯХАЦЯ' прысл. Незнарок. Няхаця я цябе піхнуў. Ракаўскія Швянч. НЯХВГЛЯ ж. Мяделіда. Захадзіласа няхвіля. Семежава Кап. НЯХЛЮ'Я м. i ж. Toe ж, што i н я ў к л ю д а. Няхлюя такая, i замуш пашла. Магуны Паст.; параўн. польск. niechluj тж'. НЯЧЭ'ПАНЫ дзеепрым. Нечапа іы. Сколько капіцаў нячэпана. Стральды Гродз. НЯШЧА'СЦЯ, НЕШЧА'СЦЕ, НЕШЧА'СЦЯ н. Няшчасце. Першы рас такоя няійчасця было: чуць гром Зічю не забіў