Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

лікія Баяры Шчуч. Прабівалася дырка ў рагачу. Устаўляец- ца плаха i такія два пальцы. Убіта крэпка i прывязывалі, i насажывалі два нарогі. Адзін рые. Кайшоўка Карэл. У cace нарогі з жалеза. Старыя Трокі Трак. Саха была дзеравяная, два нарогі, a ўперод — паліца. Швэды Вільн. Нарогі дзеравяныя ў cace. Кудзялянцы Шальч. Соха, нарогі былі стальные. Hapoe зэмлю копаў. Смаляніца Пруж. НАРСУД м. Людзі. Народ як нада быць, хадзіў у саматкані, народ даверчывы. Ахрэмаўцы Брасл. У нас адналікій народ, прыезных нема тут. Відаўцішкі Вільн. НАРО'ЖАК м. памянш. да н а p б г. У cace здзелана na~ ліца i два нарошкі жалезныя. Дзяніекавічы Гакц. НАРСУЖКІ, НАРО'ШКІ мн. Сахор. Нарошкі ўсе дзеравяныя, толькі на канцы насаджана жалезныя нарошкі, імі гной кідалі, як вывозілі c хлява. Гемзы Шальч. НАРО'СТАЦЬ гл. НАРАСТА'ЦЬ НАРСУТ гл. HA'PAT НАРО'ЧНА прысл. Знарок. Радзімы знак нарочна чапілі, красіва было. Солы Смарг. Прышлі ў вёску нарочна. Валеўка Навагр.; параўн. руск. нарочно тж'. НА'РТЫ мн. 1. Лыжы. Дзе называюць лыжы, a ў нас — нарты. Жылі Іўеў., Альхоўцы Лях. 2. перан. Абутак вялікага памеру. Шчо за нарты ты обуў? Ходіш} як Клашын [сын]. Сялец Бяроз.; параўн. польск. narty лыжы'. НАРУБА'ЦЬ, НАРУБАЛДІ, НАРУБА7ТЭ зак. Насячы. Пайду дроў нарубаю. Мсцібава Ваўк. Ідзі да калоткі, нарубай дроў. Альхоўка Навагр. Нарубай дроў. Вялікі Краснік Пруж. Нарубаў дроў на цэлую зіму. Кудзялянцы Шальч. Нарубала дров. Дзмітравічы Кам. НАРУБГЦЬ зак. Тое ж, што i н а р у б а ц ь. Пойдзім с мешкамі в лес, нарубім смаляков І добра распаліць печ. Рагулішкі Даўг. НАРУГА'ЦЦА незак. Рабіць, гаварыць назло. Скажу, што ты наругаўся. Валынцы В.-Дзв. Яны наругаюца, ні слухаюца. Саланое Віл. Маладуха — наругаюцца на мушчыну. Ухвала Круп. НАРУЖСУВА прысл. Да падрумяненага стану. Вехаць саломы кіня ў печ, кап хлеп запёкся наружова. Гемзы Шальч. НАРУЛЬКАВА'НЫ дзеепрым. Завіты. Дамавік скаціну ганяя, кага палюбя, каню рашчэша грыву — як нарулькавана срыва. Рыбчына Віл. НАРУЛЬКАВА'ЦЬ зак. Завіць. Нарулькаваць валасы. Мсцібава Ваўк.; параўн. ням. Rolle 'рулон; скрутак'; rollen 'качаць; скручваць'. НАРУША'ЦЬ незак. 1. Перапыняць. Я не нарушаю яго спакою. Руднікі Шальч. 2. Парушаць. Што ты закон нарушат? Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. руск. нарушать 'тж