Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

MAKAPO'H м. Макарона. На малцэ звару макарон. Лоск Валож. MAKA'TKA ж. Невялікі вышыты дыван або кардіна. Макатка на сцяну вышытая. Быстрыца Астр. Па суравым вышывалі макаткі на сценку, Солы Смарг. Даўней макаткі вышывалі шалкавіцай. Кураполле Паст. Макаткі вешаюць i цяпер.. Магуны Паст. Макаткі вешаліся, на іх вышываліся лялькі, качкі. Дакудава Лід. Макаткі вісяць на сцяне. Кіралі Шчуч. Даўней ня было такіх макаткоў, ня вешалі, a толькі рушнікі віселі. Ракаўскія Швянч.; параўн. польск. makata 'вышыты дыванок на сцяну'. МА'КАУКА, МАКО'УКА ж. 1. Плод маку. Макаўкі ў пук звязала, вісяць. Альхоўды Лях. 2. Мак-відук. Макоўка — poзава квітніць. Рагулішкі Даўг. 3. Верхняя частка чаго-н. Макаўка — верхняя частка снапа. Лісна В.-Дзв. 4. Toe ж, што i м а к а в і ц а. Макаўка ў хвасце. Гемзы Шальч. Па саму макаўку адрэзаў хвост у каня. Сакаляны Сакол. МАКАУНІ'К зб. м. Toe ж, што i м а к а в ё н я. Макаўнік нада сабраць. Багушэвічы Бярэз. Макаўнік ад маку. Альхоўка Навагр. МАКАЦЁР, МАКАЦЁРТ, МА'КАЦЕР" м. Гліняная пасудзіна, у якой трудь мак. Макацёр бралі i мак церлі ці ў чаронцы. Ухвала Круп. У макацёру мак цёрлі. Стральцы Гродз. Макацёрт быў, у ім церлі мак. Рудня Астравітая Чэрв. Макацёрт — пасудзіна, знізу выжай,[вужай], a зверху шырай, мак церлі, а я i банку 'пякла ў макацёрці, рабы ён, непаліваньи Дзяніскавічы Ганц. Макацер — што мак мяли Гліняны макацер куплялі. Ведярэвічы Пух. МАКА'ЦЬ незак. Мачадь. Стрэлка [страказа] усё хвост макаіць у ваду. Рагулішкі Даўг. МАКЛА'К гл. МАКЛЯ'К МАКЛІНА' ж. Нізкае месда, дзе вымакаюць пасевы. Там, пат Кажаноўшчыну, адна макліна, усё жыта вымакла. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. maklynas 'гразкае месца'. МАКЛЬГЖЖА зб. н. перан. Намоклае адзенне. Ты ўжо мне прынёс маклыжжа ў хату, а дзе сушыць яга? Беразіно Докш. МАКЛЯДДЗё зб. н. Toe ж, што i м а к л ы ж ж а. Макляддзё — многа мокрай адзежы. Рыбчына Віл. МАКЛЯ'ДЗІНА ж. Намоклае палена у рэчды. Маклядзіна — палена, намокшае ў рэчцы.ўСаланое Віл. МАКЛЯ'К, МАКЛА'К, МАЧЛЯ'К, МАХЛЯ'К м. 1. Тое ж, што i м а к л я д з і н а. Такі макляк: дрэва выцягнулі з ракі. Макляк ня будзіць гарэцъ. Саланое Віл. Макляк — намокшае ў балоце ці ў рацэ палена. Рыбчына Віл. Дзерава дастаць з вады — гэта макляк, яно не плыве. Дакудава Лід. Макляк — дрэва, гадамі мокла ў вадзе. У ржах знаходзяцъ макляки