Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1982). Том 3. М-П. Ю. Ф. Мацкевіч

ковая нажутка. Старыя Смільгіні Воран. Цажутка — каптан саматканы. Лоск Валож. Нажутка—кароткі каптан з тканага паласукенка, a цяпер куплёную жакеткіf называюць нажуткай. Рыбчына Віл. Нажутка шылася з баю, як свэтар, кяшані, i на падшэўцы былі, i на блюску нцозявалі. Магуны Паст. Нажутка — кароткая верхняя вопратка на падкладцы. Мярэцкія Глыб. 2. Кофта, блузка. Даўней гарнітар шылі — спадніца i нажутка з крамы i з свайго тканага. Кураполле Паст. Рубашка жэнская — нажутка, ці кофтачка. Солы Смарг. Нада пашыць нажутку. Перш шылі з паркалю, мультынова ў міне. Ёдлавічы Брасл. Дачка мая нажуткі шыіць i спанніцы. Haжуткі да стану шылі. Саланое Віл. Нажутка — блюска широкая, без таліі, з ckaŭeo палатна. Жыдзевічы Іўеў. 3. Безрукаўка. Нажутку насілі, паткладалі вату. Гемзы Шальч. НАЖЬГ толькі мн. Прылада для абразання галовак ільну. Дома нажы ёсць, што лён абразаць, вілы такія: палкай прыціснуць, зубамы дзёргаюць галоўкі. Кураполле Паст. НАЖЬІ'М м. мед. Ціск (крыві). Нажым крдві. Быстрыца Астр. НАЖЬІНА'ЦЬ незак. Зжынаць нейкую колькасць. Нажыналі памногу. Быстрыца Астр. НАЖЬІ'ТІСЕ зак. 1. Пражыць многа. Маю восімдесят ліет, ужэ нажывсе. Курашэва Чыж. 2. Абагаціцца. Чужою кривдою нажывсе. Курашэва Чыж. НАЖЬГЦЫ мн. Toe ж, што i н а ж н i ц ы. Што рабіць нажыцамі будзеце? Пацаўшчына Дзятл. НАЖЬГЦЬ зак. перан. Прыдбаць. Матка нажила сабе міліцыянера. Саланое Віл. НАЖЫЧО'НЫ гл. НАЖАЧО'НЫ НАЖЭФЦІСЯ зак. Тое ж, што i н а ж о р ц і с я. Нажаруцца карови маўры. Быстрыца Астр. НАЗАВІВА'ЦІ незак. Завязваць пэўным спосабам. Намэтку назавівалі на голову, i вісіт конэц. Смаляніца Пруж. НАЗА'Д, НАЗА7Т приел. Назад. Навязла назат i распрадала. Кемялішкі Астр. Аддай назат вядро. Крынкі Крын. Повэрнулася — i назад. Дзмітравічы Кам. Эй, варачайця яго назат. Стральцы Шальч. НАЗА'ДЗІ прим. Ззаду. Пашу кай, госці [восці] ляжаць назадзі ў чоўні. Стральцы Гродз. НАЗАЛКЦЬ зак. Надакучыць. Назаліў мне. Рудня Астравітая Чэрв. 0 Назаліць галаву — затлуміць, надурыць галаву. Назаліў ты мне галаву. Мярэцкія Глыб. НАЗАЛЯ'ЦЦА незак. 1. Надакучаць. Нечага назаляццаЛ ўезджай. Кураполле Паст. Чаго ты назаляесся, назола, атчапіся! Солы Смарг. 2. Кпіць. Назаляцца каму — наругацца, гаварыць, кап злаваў. Вялікія Нястанавічы Лаг. Чаго ты назаляесся, робіш нарошна? Солы Смарг