Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
дробныя друзгі. Стральцы Гродз. Пабіў шклянку на друзтЧ. Кіралі Шчуч. Слоік пабіла на друзгі. Каўняны Гродз. Пабіла бутылку на друскі, што нельга i сабраць. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. drŭzgai тж'. ДРУЗЕ'ЛЯ н. бат. Дурнап'ян. Нехта патшуціў, кінуў у печку друзеля, у лазні, то хто мыўся — пап'янелі. Івашкаўцы Смарг. ДРУК м. Жэрдка. Друк — таўшчэйшая палка. Малахоўцы Бар. Машына др'укі навязла. Друк, як тоўсты, то pacniлоўваюць надвоя. Гародзяць плот друкамі. Навасёлкі Свісл. Друкі павёс; з друкоў плот гародзяць. Завязь асыпалася доля, як друк дзерава. Вецярэвічы Пух. ДРУ'КІ мн. 1. Прыстасаванне з сукаватых маладых ялінак, пастаўленых у рад для сушэння льну, вікі, гароху. Надзівалі віку, гарох у друкі. Мярэцкія Глыб. У друкі нада галоўкі складаць. Кураполле Паст. 2. Планкі, да якіх прымацоўваюцца драбіны або жэрдкі ў возе. На друкі наложыць аплавы. Калясное Міхал. ДРУП гл. ДРУБ ДРУС гл. ДРУЗ ДРУ'СКІ гл. ДРУ'ЗП ДРУХ гл. ДРУГ ДРУХЛЯЖ м. Сукенка з саматканага палатна. Друхляк — плацце, сукенка з сваей ткані шылі. Рыбчына Віл. ДРУ'ХНА ж. Тое ж, што i д р у ж б а нтк а. Маладая бя~ рэ чтэры друхны. Каўняны Гродз. Маладыя бяруць друхну i дружбанта. Сапоцкіна Гродз. ДРУЧА' ж Палка. Дручой калацілі i траслі яго. Малькуны 1гн. ДРУЧКГ мн. памянш. да д р ў к i 1. На дручках хоць што можна сушыцъ: гарох, бульбоўнік i сена, віку. Груздава Паст. ДРУЧО'К м. памянш. да друк. Два дручкі дзеравяныя; i лажылі на іх сена i выносілі на грудок. Мсцібава Ваўк. Дручкі кладут i на ix сена. Лука Нараўк. ДРУЛИКА м. i ж. 1. Тое ж, што i д р у ж б а н т. Старты сват друшка зрабіў яга ваўком. Рыбчына Віл. Ён паехаў за друшка, а яна за друшку. Кіралі Шчуч. 2. Тое ж, што i д р у ж б а н т к а. Ад маладой друшкі, а хлопцы — закоснікі. Солы Смарг. На вяселя: друшкі i дружбанты. Паляцкішкі Воран. Ен быў дружбанта, а яна друшка. Гемзы Шальч. У маладога—швачкі, у маладой—друшкі, сколькі ў яго, столькі ў яе. Талейкі Швянч. 3 друшкай сядзеў. Стральцы Шальч. Друшкі ad міне i ад яго дружбант. Старыя Трокі Трак. Чужые друшке былі. Хароша друшка. Старое Сяло Зэльв. Друшкі — у яе, у яго — патсвашкі i браты. Альхоўцы Лях. Яна за друшку будзя. Парэчча Гродз. ДРУ'ШКО м. Тое ж, што i д р у ж б а н т. Друшка — дзяў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

друзп, друхна, дручок, друшко, дурнапян, папянелі
5 👁
 ◀  / 729  ▶