Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
кудава Лід. Цружына была: шафіра, шафірыцы, сваты. Гидра Красл. 2. Сям'я. Усяляка бывав дружына: i велька i малая, не ўчуеш іх сварачыся i б'ючыся. Кіралі Шчуч. Я не баялася ісці за яго, што ў яго дружына была велькая. Белька была дружына. Каўняны Гродз. У мяне дружыны не было, толькі бацька. Парэчча Гродз. У нас была велька дружына, многа дзяцей было. Стральцы Шальч. Была дружына шэсць душ, як сядзім за стол, то толькі лышкі пляскуюць каля міскі. Старыя Смільгіні Воран. Мая радзіна, а раней казалі дружына. Вяліка дружына ў бацькі. Паляцкішкі Воран. У нас была вялікая дружына. Старыя Трокі Трак. Я пра брата хадзіла варажыць, якая дружына будзе. Баброўнікі Гарад. У нас дружына велька. Альхоўка Навагр. У нас большая дружына. Вецярэвічы Пух. 3. Сям'я пчол. Сем дружын пчол. Темзы Шальч. ДРУЖЬГЦЦА незак. Сябраваць. Дружацца яны. Ахрэмаўцы Брасл. ДРУЖЬГЦЬ незак. Сябраваць. Яны дружаць. Кураполле Паст. Унук дружыць з бабай. Кемялішкі Астр. Яны ні дружаць. Альхоўка Навагр. ДРУЗ, ДРУС зб. м. 1. Трэскі. Лучынку ці друзу якога паткіняш у печ. Дакудава Лід. 2. Кавалкі гліны, цэглы. Друс — кускі сухой гліны, як разбіраюць печ, дробныя каменчыкі, кавалкі цэглы. Рыбчына Віл. 3. Смецце. Насыпалася друзу с сталявання. Граўжышкі Ашм.; параўн. літ. druzgai 'трэскі, крошкі'. ДРУЗА' ж. Твань. Друза ў балоці, у канаві. Мярэцкія Глыб., Ністанішкі Смарг. Балаціна — такая друза, што каша. Рагулішкі Даўг. Друза ў балоце, дзе дрыжыць. Рудня Астравітая Чэрв. Я к што-небудзь спорціцца з яды, то кажуць: «Як друза». Мярэцкія Глыб. Ляжыць мяса, як друза, загніўшы. Ахрэмаўцы Брасл. Раздрузеўшы, згніўшы, як друза што. Ракаўскія Швянч. Паглядзець — баба здаровая, a яна, як друза. Кураполле Паст. Слабы, стары ён ужо, як друза, толькі ходзіць. Рудня Астравітая Чэрв. На старога кажуць: «ён ужо, як друза, толькі ходзіць». Азяраны Раг. ДРУЗА'К зб. м. Трэскі. Дрова сяку, друзак адлятая ад дроў. Семежава Кап.; гл. д р у з. ДРУЗА'ЛКІ, ДРУЗГА'ЛКІ мн. Кавалачкі бульбы ў бульбяной кашы. Асталіся друзалкі ў кашы, таўчы добра! Саланое Віл. ДрузгалкІ у кашы з бульбы. Вялікія Нястанавічы Лаг.; гл. д р у з. ДРУ'ЗАЧКА ж. Асколачак, кавалачак. Шклянка на друзачкі пабілася. Дакудава Лід. ДРУЗГА'ЛЛЯ зб. н. Груды. Друзгалля ўсохшы, трэба пабаранаваць. Вялікія Нястанавічы Лаг. ДРУ'ЗП, ДРУ'СКІ мн. Асколкі. Пабіласо [шкло] на
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бючыся, друзачка, друзп, друскі, сямя
7 👁
 ◀  / 729  ▶