Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

гнаць у поля. Цяпер ляніцца ён робіць. Саланое Віл. Ен не ляніцца i пагаварыць. Кіралі Шчуч. Лыныцьця сам собі повботінкы паваксоваты. Сіманавічы Драг. ЛЯНГШЧА I, ЛЬЯ'НІШЧА н. Тое ж, што i л я н I с к а 1. Лянішча — пасля лёну. Крэва Смарг., Рыбчына Віл., Груздава Паст., Лісна В.-Дзв. Па лянішчу сеялі. Жодзішкі Смарг. Лянішча трэба скасіць. Вязынка Маладз. Лянішча — дзе рос лён. Вострава Мает. Кароў па льянішчу пагналі. Галубы Мает. ЛЯНІ'ШЧА II н. Тое ж, што i л е н I в о. Гужова лянішча, ім замаўляюць. Бакшты Іўеў. ЛЯ'НКА ж. 1. Тое ж, што i л я н \ с к а 2. Лянка — трава з-пад лёну, як лянішча косяць. Тры вазы лянкі накасіў. Лянку вазілі i яго бралі с сабой. Жылі Іўеў. Лянькі накасіў. Лянка — трава на лянішчы. Бакшты Іўеў. 2. Тое ж, што i л ян i ск а 1. Лянкі косяць, хоць кап была травіста [трава на лянішчы]. Жылі Іўеў. ЛЯ'НКСАМ прысл. Павольна, не спяшаючыся. Я раблю лянксам, не спяшаючы. Мсцібава Ваўк.; параўн. ням. langsam тж'. ЛЯНО'К БО'ЖЫ м. бат. Крапінец. Божы лянок пры Польшчы здавалі на лякарства, ён сінінькім цвіце. Рыбчына Віл. ЛЯНУ'ХА ж. кулін. Суп з гародніны, запраўлены малаком. Капуста,, бульба, морквінкі, малаком забеляць — вот i лянуха. Кураполле Паст. Малако с кваском, суп прэсны c капусты i бульбы лянухай называем. Лянуху варылі i малаком бялілі. Янова Рас. Лянуху варылі: бульба,, качан i забелки, i паставіш у печ, i смашна. Вецярэвічы Пух. ЛЯ'НУЦЬ зак. Глянуць. Лянь, хто там ідзе. Лісна В.-Дзв. ЛЯНУТПЧЫ прым. Toe ж, што i ля ні в ы. Ен такі лянушчы. Альхоўка Навагр. ЛЯ'НЫ, ЛЯ'ННЫ гл. ЛЛЯНЫ' ЛЯ'НЫ ВЬГХАД м. Рабочы дзень на ўборцы льну. Ляны выхад добра аплачваюць. Міратычы Карэл. ЛЯНЬГ, ЛЕНЫ' прым. Toe ж, што i л я н і в ы. Ен не ляны, ахоту мее рабіць. Вецярэвічы Пух. Кап ляная була, то нічого не магла б рабіць. Кузьмічы Люб. Лёны конь быў у нас, яго б'еш, а ён ні з места. Бакшты Іўеў. Леная карова, у поле не хацела ісці. Пасіене Лудз. ЛЯНЫ'Й гл. ЛЛЯНЫ' ЛЯНКУХ м. Гультай. Такі лянюх, рабіць не хоча. Грыкені Вільн. ЛЯП-ЛЯП выкл. Лясь, ляп. Воўк бяжыць ды ляп-ляп зубами Лісна В.-Дзв. ЛЯ'ПА I ж. 1. Пашча. Разяўляіць воўк ляпу. Магуны Паст. Ну i ляпа, ну i зяўра ў ваўка вялікая. Едлавічы Брасл