Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

ЛЮДАЕ'ДЛІВЫ, ЛЮДАЕ'ЖЛІВЫ прым. Пераборлівы ў ядзе Людаедлівы ні хоча нічого есці. Тухавічы Лях. Людаежлівая карова слабо есць, слабо tj полі ходзіць, да зімьі плахая. Мсцібава Ваўк. ЛЮ'ДЗІ, ЛЮ'ДЭ толькі мн. 1. Людзі. Два людзі прыехаўшы. Паляцкішкі Воран. ёсць такія людзі. Кураполле Паст. Людзей сабралася столькі многа, што не прадыхнуць. Дварчаны Паст. Прадавалі людзём мёд. Саланое Віл. Такіх людзей я не відзяла. Такіх людзей у свеце многа. Ахрэмаўцы Брасл. Там людзей ня ходзіць. Едлавічы Брасл. Я ўсё ўрэмя пры людзях. Там людзі акуратныя жывуць. Парэчча Гродз. Можна пры сваіх людзях i быць. Лісна В.-Дзв. 3 людзіма ладнымі сяджу. Стральцы Шальч. У нас людзей поўна хата. ёсць людзей i добрых. Рагулішкі Даўг. Людзям шыла. Солы Смарг. Людзі ўжо даўно жнуць. Вецярэвічы Пух. С тэма людьмэма. Трэба i людём датэ. Ох, було много людэй; даты, гэтым людюм; дывлюся на людэй; я ходэв з гэтымы людьмы. Людэ звыле, сказале, шо ны твоя дытэна. Дзмітравічы Кам. 2. устар. Сяляне, рамеснікі, рабочыя. Цыганы i людзі ездзілі. Грыкені Вільн. Там булэ i людэ i панэ. Радастаў Драг. Я думала, тут людэ жывуть, аж тут студенты, г. Пінск. V ёсць людзі: чы быць, чы не быць, чы жыць, чы не жыць. Саланое Віл. Праз людзі — у людзі, а праз анелі — у небе. Парэчча Гродз. Ак жнуць — i бабы, людзі. Дзяніскавічы Ганц. 3 людзьмі жывеш — не прападзеш. Кузьмічы Люб. Чырыз гору да в долыну, в Сымоновыч ны загыну, в Сымоновыч добры людэ, добрэ було, добрэ будэ. Сіманавічы Драг. ЛЮДЗІНА', ЛІОДЬІ'НА ж. Чалавек. Адышлася людзіна,.а грошы дасталі. Ракаўскія Швянч. Старая людзіна, яна вам патскажа ў Лайпушках. Яна ад сэрца людз'ша. Малькуны 1гн. Одна ты людз'ша. Смаляніца Пруж. А дзе наша людз'ша? Усе разышліся, адна людзіни асталася. Едлавічы Брасл. Богушыка — людзіна спраўная. Такая людзіна памятная. Яна подлая людзіна. Магуны Паст. Удалая людзіна. Снягяны Смарг. Яна не старэйшая за гэту людзіну. Яна не старейшая за тую людзіну. Старая людз'ша, а гаворыць не к толку. Кураполле Паст. Ніна — добра людына. Дзмітравічы Кам. 3 гэтыі дытыны выросте людына. Воно хоч шэ в колысцы лыжыть, але сёромно людына. Сіманавічы Драг.; параўн. укр. людина тж'. ЛЮДЗГНКА ж. памянш.-ласк. да л ю д з і н а. А мая ты людзінка, што гаварыць?! Груздава Паст. Стаіць банка, як карчок, i пытайіць: «Аткуль гэта людзінка?» Кураполле Паст. ЛЮДЗІ'СКА, ЛЮДЬІ'СКА мн. павел. да людз і. Людзі, есць i людзіска. Гемзы Шальч. А вочараць, а людзіска там/ Альба Нясв. Там булы такыі врэдны, нычогы [дрэнныя] любые ка. Сіманавічы Драг