ралі Шчуч. Лысы,, як калено, як бляшанка, яг бубен. Номікі Бабіц. Ёсць такі, што зусім голы, ніц нема валасоу — лысы чалавек. Баброўнікі Гарад. Стыпан став вжэ зусім лысый. Сіманавічы Драг. Лэсый чоловік. Дзмітравічы Кам. 2. 3 плямай на лбе (пра жывёлу). Галава лысая ў каровы, рабая. Парэчча Гродз. ЛЬГТАЦЬ незак. Гультаяваць. Цяперашнія дзеці лытаюцъ, бонькі б'юць. Кураполле Паст. ЛЬГТАЧКА ж. памянш. Сцягно ў курыцы. Дзве лытачкі с курыцы зварыла. Малькуны 1гн.; гл. л ыт к а. ЛЫ'ТКА ж. анат. Акругленая мышца задняй часткі нагі чалавека. Лытка на назе. Мярэцкія Глыб., Малькуны 1гн. Мяхкая — лытка i опшчая — лытка. Уся лытка сіняя. Асавец Віл. Лытка — задняя часць нагі. Рыбчына Віл. Натрудзіла ногу, уся лытка баліць. Беразіно Докш. Лытка тоўста ці тонка. Вялікія Баяры Шчуч. Лытка — задня часць нагі. Старое Сяло Зэльв. Лытка тоуста. Вецярэвічы Пух., Сакаляны Сакол. Лытка мякка. Воўкуш Ліпск. Пакажы мне лытку. Гемзы Шальч. Тонка лытка. Альхоўцы Лях. Лытка пачырванела. Лука Нараўк. Аджару віткай па лытках. Сукенку пашыла ў палавіну лыткі. Сукенку пашыла кароткую, усе лыткі голыя. I вышы калена лытка. Едлавічы Брасл. Я хадзіла па поле, дак лыткі сталі рабыя. Крынкі Крын. Лыткі ў яе, як шакалі. Старыя Трокі Трак. Лыткі ў дзявок бываюць красівыя ні ва ўсех. Малахоўцы Бар. Лыткі тоустыя, тонкія. Рудня Астравітая Чэрв. Крапівай па лытках цябе! Дварчаны Паст. Вот харошыя лыткі, як аточаныя, не то што гузаватыя. Кіралі Шчу4.V Во дзе лыткі — нікому не брыткі. Старое Сяло Зэльв. ЛЬРХАЦЬ незак. экспр. Шнырыць. Яна прывыкла лыхаць. «Дзе ты лыхала? — Лыхала па гародзі». Валынцы В.-Дзв. ЛЫХТА'Р гл. ЛІХТАФ ЛЫЧ м. Рыла ў свінні. У свіне лыч. Свіня раздзерла каля лыча. Лычом рыя. Кіралі Шчуч. Лыч доўгі ў свінні. Беразіно Докш. Каля лыча. Мярэцкія Глыб. Свіня лычом рыя. Дакудава Лід. Даў па лычу, ля лыча. Рудня Астравітая Чэрв. Лычам свіня рыя. Багушэвічы Бярэз. Лычом рые землю свіня. Лука Нараўк. Свіня рые лычом. Баброўнікі Гарад. ЛЫЧА'НЬГ прым. Тое ж, што i л ы к а в ы. Лыч&ныя лапці плялі. Саланое Віл. Лычаныя лапці плялі з лыкаў. Валынцы В.-Дзв. Рэшато было лычаное. Мсцібава Ваўк. ЛЫ'ЧАНЫЙ гл. ЛГЧАНЫ ЛЫЧА'ТЫ прым. Які мае лыч. Лыч няможна ясці, бо будзіця лычатыя. Кураполле Паст. ЛЫЧКО'ВЫ гл. ЛУЧКО'ВЫ ЛЬГЧЫКІ I мн. Край баханкі хлеба. Хлеб добра запіка
Дадатковыя словы
бюць, лучковы, лыхтар, лычаный, лычаньг, лычковы
2 👁