Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Лынбы выставіўшы i ходзя. Гемзы Шальч. Схавай сваі лынды! Старый Смільгіні Воран. Места ног чуць вышэ калена называюць лынды. Рагулішкі Даўг. 3. Лыткі. Спадніца na лындах б'е. Кудзялянцы Шальч. 0 Лынды, лынты біць, лынды абіваць — гультаяваць. Лынды б'ець каля таго ўголля, работы ня хочыць рабіць. Работы не хочыцъ рабіць, толькі лынды б'ець. Кураполле Паст. Гультай нічога ня робіць, толькі лынды б'ець, ходзіць без работы. Ахрэмаўцы Брасл. Нічаго не дзелаеш, толькі лынды б'еш. Лісна В.-Дзв. Што ты биеш лынды? Рагулішкі Даўг. Лынды біць пазаўголлю. Якубова Рас. Абіваеш лынды, нічога не робіш. Старыя Смільгіні Воран. Пашоў лынты біць. Валынцы В.-Дзв. Лынды збіць — схадзіць дарэмна, не дасягнуць мэты. Дарма збіў лынды — дарма схадзіў. Старыя Трокі Трак.; гл. л а н д ы ш ч ы х а, л ын д а ц ь. ЛЫНО'ВЫШЧЭ гл. ЛІНО'ВІШЧА ЛЫНЦЮТ гл. ЛАНЦУТ ЛЫНЦЮЖО'К гл. ЛАНЦУЖО'К ЛЫНЫ'ВЫЙ гл. ЛЯНІ'ВЫ ЛЫНЬГТЫСЬ гл. ЛЯНІ'ЦЦА ЛЫ'ПАЦЬ незак. 1. Маргацы Чаго ты лыпаеш? Дварчаны Паст. 2. Бліскаць. Маланка лыпаіць. Магуны Паст. ЛЫ'ПКА ж. Вейка. Якія вялікія лыпкі, аш вочы закрылі. Ністанішкі Смарг.; параўн. літ. Гірё 'крышка, клапан'. ЛЫСА'К м. Лысы чалавек. / Сцяпан ужо лысак. Мярэцкія Глыб. ЛЫСА'Ч м. Toe ж, што і л ыс а к. Лысый чоловік — лысач. Дзмітравічы Кам. ЛЬІСЕ'ЦЬ незак. Станавіцца лысым. Ен ужо лысеіць. Дварчаны Паст. Кудравы, але лысеіць. Малькуны Ігн. ЛЬГСІНА ж. 1. Лысіна (y чалавека). Лысіна на галаве ў чалавека, хоць i не стары. Дварчаны Паст. Лысіна на галаве. Баброўнікі Гарад. 2. Пляма на лбе жывёліны. У каня лысіна. Дварчаны Паст. Конь з лысінай зародзіцца i здохніць, ні ападаіць лысіна. Лісна В.-Дзв. 3. Паляна ў лесе. Лысіна ў лесе. Глівін Барыс. ЛЫСО'ХА ж. Карова з плямай на лбе. Выдаіла сваю лысоху. Старыя Трокі Трак. ЛЫСУ'Н м. Toe ж, што i л ы с а к. На лысаго чалавека гавораць лысун. Баброўнікі Гарад. ЛЫСУ'ХА ж. Узвышанае пясчанае месца. Лысуха — дзе пагурык i нічога не расце, адзін пясок жоўты — гэта лысуха, на той лысуся бяруць пясок дарогі строіць. Вецярэвічы Пух. ЛЬГСЫ, ЛЬГСЬІЙ, ЛЭ'СЫЙ прым. 1. Той, у каго вылезлі валасы на галаве. Янук ужо лысы. Грыкені Вільн. Ішоў лысы i пляшывы, нашлі яны грэбінь. Кураполле Паст. Лысы, як палена. Саланое Віл. Лысы — як месяц свеціць на галаве. Ki
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бець, беш, бйеш, ланцужок, лыновышчэ, лынцюжок, лынывый, лыпаць, лыпка, лысоха, льісець, лэсый, лянівы, ляніцца, ліновішча
3 👁
 ◀  / 729  ▶