Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

Кош пляцецца з двух лукоу, лучок дубовы. Мсцібава Ваўк. 3. Сагнуты дугападобны сук ці тонкі ствол. Лук сагне. Вецярэвічы Пух. Зогнув тую бырэзынку, прыгнув до самыі зимні, лука з ŭiŭi зробыв. Сіманавічы Драг. 4. Ручка ў кашы. У котику — лук. Вялікія Баяры Шчуч. Лук — у каши ручка. Вострава Мает. Лук — у каталку, за яго бярэт. Солы Смарг. Лук у котику — дзяржаць. Грыкені Вільн. 5. Дугападобная частка драўлянай бараны. Лук кругом бараны. Жылі Іўеў. Била барана дзеравянная, а при баране лук, примацаваны да канцоў барэ; на лук накладалася абаранка з лазэ. Кіралі Шчуч. Лук — што зачэпліваяцца каромысла ў баране. Малахоўцы Бар. Наўкола адведзена драўляная барана луком з ляшчыны, зубы дубовыя зачапяліся между пруткоў, у зубах зарупка вирубана, з бярозавых вітак рабілі абаранку. Гемзы Шальч. У баране лук, па три ляскІ складаецца, віткі i дваццаць зубоў. Відаўцішкі Вільн. Лук у баране такі, па три лясачкі i дзве абаранкі. Драўляныя абароны з лукамі. Грыкені Вільн. 6. Драўляны каблук у рэзгінах. Рэзьпні з лукоў зроблены. Кудзялянцы Шальч. У.рэзьГінах два лукі i пераплецены вяровачкай. Івашкаўцы Смарг. 7. у знач. прысл. лукам. Крута, выгнута. Такім лукам выкручана сенажаць. Паляцкішкі Воран. ЛУК П м. бат. Цыбуля. Пойдзіць у ствол лук. Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. руск. лук тж'. ЛУКА' ж. Дугападобны, паўкруглы бераг ракі ці возеpa. Лука паўкругам, як лук, а затока вузкая далёка ўдаецца ў раку, i на затоцы трава расце. Чычалі Швянч. Наша озіра імеіць три лукі. Ахрэмаўцы Брасл. А ля ў нас есць лукі, яна зыгзагамі, тая рэчка. Баброўнікі Гарад. Тут рэчачка i лука, выгінастая такая. Новікі Гродз. Возіра лукамі заходзіць. Лісна В.-Дзв. Лука — сенажаць каля рэчкі, Кривая Лука — называюць сенажаць. Гемзы Шальч. Лука — ежэлі рэчка не проста, а кривая. Рыгалоўка Ліпск. ЛУКАВА'ТЫ прим. Звілісты. Санажаць Лукі, бо берах лукаваты, туды-сюды выкручываўся. Крэва Смарг. Лукаватая рака. Кіралі Шчуч. Лукаватая рака — звШстая рака. Лукаватая рака ідзе ў лукаткі, а то прамая рака. Рудня Астравітая Чэрв. ЛУ'КАТАЧАК м. памянш. У выразе: У лукатачку — скруціўшыся (пра змяю). У лукатачку ляжала гадыня. Рыбчына Віл. ЛУ'КАТКА ж. Лукавіна. Тут рака ідзе ў лукаткі, лукаватая рака. Рудня Астравітая Чэрв. ЛУКО'ШКА н. Кош, Л убянка. Узяў лукошка i пашоў сеіць. Лісна В.-Дзв.; параўн. руск. лукошко тж'. ЛУКШТ ж. бат. Белы i жоўты гарлачык. Лукшт у возяры расцець. Лукштам дзяцей лечыць, абкладваіць i шэрсць бы