Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
ЛЕ'ШАЧКА ж. 1. памянш. да л e ш к а 2. Маці лешачку лну пасее, Лешачка — шэсць баразён, тры мэтры на сто длініна. Масілавічы Сл. 2. Тое ж, што i л я х а 1. Зрибіла лешачкі на бацвіня. Рагулішкі Даўг. ЛЕ'ШКА ж. 1. Тое ж, што i л я х а 1. У ародзя лешка цыбулі, лешка буракоў. Быстрыца Астр. Адну лешку прарвала. Вострава Мает. Нада ў гародзі парабіць лешкі, а рускія кажуць — грады. Ёдлавічы Брасл, 2. Загон. Лешка лну. Лешка — сотак пяць. Масілавічы Сл. Дзве лешкі насеяла лну. Малахоўцы Бар. ЛЕ'ШКД прысл. Лежма. Ляжак ставілі лешкі. Старый Трокі Трак. ЛЕШЧ м., ЛЯШЧЬЕ мн. заал. Лешч. Альхоўцы Навагр., Швэды Вільн., Істра, Пасіене, Мельнікі Лудз. ЛЕ'ШЧАТКІ, ЛЭ'ШЧАТКЫ мн. Медыцынскія шыны. Паламала ногу, узялі ў лешчаткі. Старое Сяло Зэльв. Поламала руку, то в лэшчаткы взялы. Сіманавічы Драг. ЛЕШЧЬГНА гл. ЛЯШЧЫНА' ЛЕ7Я ж. Лівень. Такая лея ўчора над вечар была. Ісерна Слуц., Новае Палессе Лельч. ЛЕ'ЯЦЬ незак. Ліць. Дошч лея, як із луба, верхавотка на лёдзі. Леялі i леялі ваду. Стаіць i памыі лея. Рудня Астравітая Чэрв. Алей леялі ў кісель i елі. Леяў дошч. Вецярэвічы Пух. Дошч лея. Папацелі вокны, цячэ з вакон, пот лея. Багушэвічы Бярэз. Дож лея як з вядра. Азяраны Раг. ЛЁГКЕ, ЛЁХКО н., ЛЁХКАЯ, ЛЁХКА ж., ЛЁГКІЯ, ЛЁХКІЯ, ЛЁКІЯ, ЛЁГКІ, ЛЯХКІ'Я мн. анат. Лёгкае. Прызналі ему затэмненне лёгкого. Дзмітравічы Кам. Печань i лёхко. Міратычы Карэл. Лёхкая e ў чалавека. Кусок лёхкай. Вецярэвічы Пух. Божэ, перасёк лёхкуі Кузьмічы Люб. Лёгкія ў грудзях. Лісна В.-Дзв., Грыкені Вілвн. Разбіраюць свіню: дастаюць лёхкія i цяшкія, запоны аддзяляюць. Лёхкія i цяшкія. Лёхкія — гэта плюцы, цяшкія — печані. Магуны Паст. Лёхкія застудзіў, у грудзях баліць. Дварчаны Паст. У гаршку як варыш, лёхкія выплываюць. Альхоўцы Лях. Лёхкія баляць, дыхаць цяшка. Лісна В.-Дзв. Захварэў на лёкія. Паляцкішкі Воран. Лёкія ўвялічыліся. Старыя Смільгіні Воран. Балеў на лёкія. Вялікія Баяры Шчуч. Яму было васпаленія лёкіх. Новыя Мацалі Варэн. Bci лёгкі буле e крыві. Дзмітравічы Кам. Ляхкія — гэта плуцы, a цяшкія вантробы — печань. Солы Смарг. У сеіней ляхкія. Асавец Віл.У «Што ты нясеш? — Лёхко.— А чаго ты стогнеш? — Цяшко». Старое Сяло Зэльв.; гл. л ё т к а е. ЛЁГКІ, ЛЁХКІ, ЛЁККІ, ЛЁКІ, ЛЁХКЫИ прым. 1. Няцяжкі. Ноша лёхкая. Дварчаны Паст. Землі лёхкія былі пры пяску. Сасноўка Смарг. Лёкай зямлі трэба накапаць. Старыя Смільгіні Воран. 2. Немарозны, адліжны. Дзве зімы былі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зрйбіла, лешкд, леяць
5 👁
 ◀  / 729  ▶