памочыш лайно, то б'юць пранікам. Нада памыць лайно. Мярэцкія Глыб. Прудзяць лайно ў бані. Беразіно Докш. Лайно каравая. Палік Барыс. Лайно намыла. Ухвала Круп. 3. Посцілка, у якой што-н. носяць за плячыма. Азьмі лайно i прынесі ношку сена. Вялікія Аўцюкі Калінк. ЛАКЕ'Й м. гіст. Стаячы лучнік. У лакей утыкалі лучыну. Мішневічы Шум. ЛА'КНУЦЬ незак. Вельмі хацець. Лакніць дужа піць. Baлынцы В.-Дзв.; гл. л а к т а ць. ЛАКО'МА прысл. Прагна. Лакома ясі. Лука Нараўк. ЛАКО'МЫ прым. Прагны. Ён лакомы на чужое дабро; ён браў бы i браў—яму мала. Кіралі Шчуч. Ен лакомы, жадны. Вялікія Баяры Шчуч. Hi такая лакомая. Граўжышкі Ашм.; параўн. польск. lakomy тж'. ЛАКТА'ЦЬ незак. 1. Хлябтаць (пра ката, сабаку). Сабака, кот локчыць малако. Рагулішкі Даўг. Разбэсціцца кот, малака ня локчыць. Ракаўскія Швянч. 2. экспр. Многа i прагна піць. Лэкчыш вотку гэту; хопіць ужо лактаць! Дварчаны Паст. Гарэлку локчуць. Лакталі віно. Мярэцкія Глыб. Лактаў гэту вотку. Рагулішкі Даўг.; параўн. літ. lakti хлябтаць', руск. лакать, укр. локати тж'. ЛА'КТЫ толькі мн. Седала. Куры начуюць на лактах у куратніку. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. laktos тж'. ЛАКУ'ШЫ толькі мн. Прыстасаванне для сушкі сена. Лакушы рабілі: вершаліны дрэў рубалі, сукі каротка абрубалі i састаўлялі ўвярху, як козлы. На іх сушылі пошар, нацягвалі на лакушы. Івашкаўцы Смарг. ЛАКЧЬГВЫ прым: Прагны да яды. Да яды натта лакчывы бывав чалавек i жыв'ёла. Гемзы Шальч. ЛАЛО'УНІКІ, ЛАЛА'УНІКІ мн. Валачобнікі. Лалоўнікі хадзілі, пеялі на першы дзень вялікадня. Лалоўнікі ў вялікую суботу даўней хадзілі, звалі лалоўнікі, ці валоўнікі. Kyраполле Паст. На вельканоц пяюць, водкі, хто яек дасць, збіраюць лалоўнікі. Чычалі Швянч. Ідуць i співаюць лалаўнікі. Малькуны Ігн.; параўн. літ. lalŭuninkas валачобнік'. ЛАМАВА'ТЫ прым. Каляны (пра тканіну). Той лантух такі каравы, ламаваты. Альхоўцы Лях. ЛАМА'КА ж. 1. Паламаная рэч. Нейкія ламакі ляжаць, нехта паламаны стол выкінуў. Дварчаны Паст. 2. Старая ці няякасна зробленая рэч. Гэта ўжо ламака, а не стол, трэба новага купляць. Дварчаны Паст. 3. перан. Няўмелы чалавек. Ламака — чалавек, як ламака, зробя няўдаля. Граўжышкі Ашм. 4. Церніца для першапачатковай апрацоўкі льну, канапель. Ламакай толькі паламаць, а другая мяліца — чысцяць, тры бабы ломяць, а тры чысцяць. Ламака ламае трасту, a мяліца мне пасля ламакі. Рыбчына Віл. Была мяліца ла
Дадатковыя словы
бюць, жывёла, лакнуць, лакты, лалаунікі, лалоунікі, локатй
4 👁