ЛАДНЕ'ЙШЫ прым. Прыгажэйшы. Калісьці насілі з naпяру хустачкі, быў ладнейшы папяр. Старыя Трокі Трак ЛА'ДНО гл. ЛА'ДНА ЛА'ДНЫ прым. 1. Добры. Жэрткі ладныя привёз з лесу. Ладная пагода, чыстае неба. Які ладны дом паставіўшы, Паляцкішкі Воран. 2. Прыгожы. Ладна кабета. Касцюм ладны купілі. Паляцкішкі Воран. Ладна сукня. Беняконі Воран. Приехаўшы, матцы ладную рубашку дачка падаравала. Чыжуны Воран. Ладны кажу шок. Ладны хлопец. Дварчаны Паст. Быў ладны хлопяц. Темзы Шальч. У яго былі ладныя усы. Пацаўшчына Дзятл. 3. Разумны, цікавы. 3 людзіма ладнымі сяджу. Стральцы Шальч. Ладныя дзеці. Ністанішкі Смарг. 4. Буйны, урадлівы. Ладныя растуць арэхі. Рудня Чэрв. Ладна картофля. Кемялішкі Астр. У яе ладныя свіня. Палядкішкі Воран. ЛА'ДНЯ гл. ЛА'ДНЕ ЛА'ДНЯНЬКІ прым. памянш. да л а д ны 2. Шчотачкі да падолкаў падшывалі, ладнянькія такія. Старыя Трокі Трак. ЛАДОВА'ТІ гл. ЛАДАВА'ЦЬ ЛАДСУНЬ ж. i м., ЛАДО'НЯ ж. Далонь. На ладоні. Мая ладонь. Мярэцкія Глыб., Малькуны Ігн. Сала ў ладонь — сала толстая ў чэцверць. Рагулішкі Даўг. Я скалечыў руку з ладонём. Баброўнікі Гарад. Мая ладоня. Па маёй ладоні. Вострава Маст.; параўн. руск. ладонь тж'. ЛАДУ'ШАЧКІ мн. памянш. да л а д ў ш к і II. Мой ладушачкі ня любіць — толькі тонкійі бліны. Валынды В.-Дзв. ЛАДУ'ШКІ I мн. 0 Пляскаць ладушкі — пляскаць у ладкі. Ладушкі плешчаць. Дакудава Лід. ЛАДУ'ШКІ II мн. кулін. Аладкі. Ладушкі пяклі. Валынцы В.-Дзв. ЛАДЬТ толькі мн. Змовіны. На ладах батько молодое обіцяв даті м'яса пуд вэсіеле, корову i два гэктары поля. Kyрашэва Чыж. ЛАДЫТА, ЛАДЫТА ж. 1. Сцябло расліны. Якая ладыta! Кветка на высокай ладызя. Жылі Іўеў. Ладыга доўга сохня. Трава на высокай ладыдзя. Граўжышкі Ашм. Ходнікі ткалі з іхніх ладыгаў. Магуны Паст. Грачыха на добрым мейсцы вырасла ў ладыгі i незярністая. Темзы Шальч. Ладыei ў сланэчніку. Лука Нараўк. 2. Ліст бурака ca сцяблом. Ладыгаў з бурака наламала. Беняконі Воран. 3. Кветканоснае сцябло цыбулі. Ладыгі з цыбулі. Беняконі Воран. ЛА'ДЫТЫ гл. ЛА'ДЗІЦЬ ЛАДЬТЧ м. У выразе: Даць ладыча — адлупцавадь. Во дам табе ладыча! Валынцы В.-Дзв. ЛАДЬТШ м. 1. Гладыш. Ладышы — збанкі такія былі. Мсцібава Ваўк. 2. Круглая вонкавая частка коміна. Калісь каміны ў хатах былі з ладышоў. Мсцібава Ваўк
Дадатковыя словы
ладаваць, ладзіць, ладно, ладоваті, ладыты, мяса
2 👁