Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
шырокі загон. Галубы Мает. Бельку лаву нажала ячменю. Заняла лаву ды выжала. Кдралі Шчуч. Шырокі загон — лава. Засеяў цэлу лаву жыта. Заняла цэлу лаву. Вялікія Баяры Шчуч. Лава жыта; лава аўса стаіць яшчэ. Яшчэ стаяць лавы збожжа. Міратычы Карэл. У яе засталася лава — шырокі загон, кусок велькі; як не дажне, то кажаць: цэла лава асталася ў яе. Старое Сяло Зэльв. Гарэш у лаву. Заняла цэлу лаву. Вецярэвічы Пух. Лава — дванаццаць баразён. Гаралі ў лавы. Шэсць баразён — загон, тэраз гаруць у адну скібу. Палядкішкі Воран. Лава — шырокі загон. Нагараў адну лаву. Пасадзіў картоплі ў дзве лаві. Навасёлкі Свісл. Гарэ ў лаву. Шырокія загоны называюць лавы. Загон — вузкі, у яго ўходзя шэсь баразён, узараных усклат. Лава — шырокі загон; дванаццаць-пятнаццаць баразён у лаву ўходзя. Гемзы Шальч. 2. Вузкая паласа поля. Як былі палосы, то гаварылі лава жыта, як вялікая — палоса. Рудня Астравітая Чэрв. Лава — паласа засеянай зямлі. Палік Барыс. 3. Вялікі ўчастак поля. Балыиы масіў, балыиы абшар булъбы — лава. Саланое Віл. Лава жыта насеяна. Адна лава — гектараў дзесяць. Альхоўка Навагр. Лава — ноля велько калічаства. Цэлу лаву жыта засеяў. Малахоўцы Бар. Балыиая лава насеяна жыта. Альхоўцы Лях. Заняў, захваціў цэлу лаву — шырока паласа поля. Дзяніскавічы Ганц. Лава — шаснаццаць дзесяцін. Крупіца Мін. Вэлікая лава поля. Азарычы Пін. Тры гектары — лава. Глівін Барыс. Лава жыта, пшаніцы — вялікая плошча. Рудня Астравітая Чэрв. 4. Паласа, участак сенакосу. Лава — шырокая паласа сенакосу. Дзяніскавічы Ганц. Лавы на сенакосе. Сенакос падзелены на лавы. На лавы дзялілі сенакос. Дакудава Лід. 5. Участак аднаго гаспадара. Лава — аднаго хазяіна ўчастак. Крупіца Мін. 6. Загуменная дарога. Як с канём едуць, то лава па загуменню паўс платы ідзе. Азяраны Раг. 7. Абочына дарогі. На соші так слыско тыпэрычка, шчо вжэ одна машына влытіла в лаву. Ушкавіца Кобр.; параўн. літ. lova ўзагон'. ЛА'ВА III ж. Падоўжаная ўкладка дроў. Цэлу лаву дроў злажыла. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. lova 'капа сена'. ЛА'ВА IV ж. Адно звяно плыта (пры сплаве лесу). Лава плыта. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. lova 'тж\ ЛАВА'ЦЬ гл. ЛАВГЦЬ ЛА'ВАЧКА ж. 1. памянш. да л а в а I. Лавачка — на печку лазіць, Гемзы Шальч. 2. Тое ж, што i л а в а IV. На дзесяцьдванаццаць бравён i ўсе прывязаны да шаршавіны — палучалася лавачка. Лавачкі ставяцца адна да аднэй i звязваюцца муздаком. Лісна В.-Дзв. ЛА'ВАЧШК I, ЛА'ВАШШК, ЛА'ВОЧШК, ЛА'ВОЧНЫК м. Прадавец. Вася, куды ты паехаў, німа ш лавачніка. Лешня Кап. Лавашнік у магазіне. Пасека Ст.-Дар. У нас зарэ два
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лаваць, лавачшк, лавашшк, лавочнык, лавочшк
5 👁
 ◀  / 729  ▶