Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
лабуніла i не прылабуніла. Саланое Віл. Лабуніў, лабуніў i дастаў кукіш. Гемзы Шальч.; параўн. літ. labintis тж'. ЛАБУ'РЧЫКІ мн. памянш. да л а б у p ы 1. 3 лабурчыкаў сянік, спаць добро, не пераціраецца. Мсцібава Ваўк. ЛАБУРЫ' мн. 1. Стрыжні ў птушыным пер'і. Лабуры ад пер'я, з іх сянікі робяць. 3 лабуроў робяць матрасы. Лабуpчыкі, лабуры — ад пер'я, напіхаем матрацы. Мсцібава Ваўк. 2. Сцяблы ў лісцях. Лабуры — з буракоў, з бручкі — цвёрдая частка ліста. Мсцібава Ваўк. ЛА'БУС м. зневаж. Неразумны чалавек. Лабус — ні умны, дурнаваты. Старыя Трокі Трак. ЛАБЬГР м. Toe ж, што i ла ба н. Лабыр — лабатая кароea. Мярэцкія Глыб. ЛАБЭ'НДЗІ мн. Парода гусей (з гузамі, японскія гусі). Вялікія Баяры Шчуч.; параўн. польск. lab§dź лебедзь'. ЛАБЭ'ЦІНА гл. ЛАБА'ЦІНА ЛАБЯ'К м. Вільчык. Лабяк у канцы крышы. Кураполле Паст. Барона сядзіць на лабяку. Сядзіць кот на лабяку. ё д лавічы Брасл. Вясной, як ужо лабякі бэс снегу, i бацян, прыляцеўшы, стаіць бедны на гэтым лабяку. Гемзы Шальч. ЛА'ВА I ж. Лава для сядзення. Зайшоўшы ў хату, ён прысеў на лаву. Дварчаны Паст. Лава — з шырокай дошкі, сядзелі на лаве. Мярэцкія Глыб. Даўней лава на калотках стаяла i прыбітая, кап яна не соўгалася туды-сюды. Граўжышкі Ашм. Лава дзяравяная, ат кута да кута. Дакудава Лід. Лав а — балыиля дліная, а лаўка— карацейшая. Ёдлавічы Брасл. Лава — катора нерухома, яна прыбіваецца. Дзяніскавічы Ганц. Лава ўздоўж сцяны. Тайна Лаг. Селі мы на лаве. Грыкені Вільн. Сядзіць ён на лаве. Лава прыбітая. Гемзы Шальч. Лава — дошка адтулека да кута. Малыя Аўцюкі Калінк. Лавы ў хаця вакрух стала. Лава доўгая, стаіць каля сцяны, каля стала. Рыбчына Віл. У нас былі лавы i слон: лава — доўгая, слон — карочай. Вострава Мает. Садзіся на лаву. Скразявыя лавы ў хаці, на якіх сядзелі. Рудня Астравітая Чэрв. Лава стаіць вылётно пакрай сцянэ. Лава можэ стаяць i ўдоль i ўпапярок у хаці. Яі* робяць вяселе, то сехчы нема дзе, бо лаваў нема. Лава ад вугла да вугла. Баброўнікі Гарад. Лавы вакруг стала каля сцен стаялі. Кемялішкі Астр. Кругом стала лавы стаялі, пусціў дзеці, i яны лазяць па лавах. Кіралі Шчуч. Лавы былі i зэдлікі. Рагулішкі Даўг.У Ceŭ лён на Станіслава, а вырасце, як лава. Мсцібава Ваўк. От кутка до кутка лыжыт баба бэз пупка — лава. Дзмітравічы Кам.; параўн. літ. lova тж'. ЛА'ВА II ж. 1. Шырокі загон. Цэлу лаву выжала, доўгую i шырокую. Лава шыршая, як два, тры загоны. Лава жыта; як жалі, цэлу лаву заніла i жне. Жылі Іўеў. Два загоны згараны ў адно называюць лава. Старыя Смільгіні Воран. Лава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лабаціна, лабурчыкі, лабэндзі, лабэціна, перя, пері
2 👁
 ◀  / 729  ▶