ку, эапалюць i куруць занозу, а патом яе выбіраюць. Быльнікам куруць хату. Рагулішкі Даўг. Даўней дзіцей курылі зёлкамі. Лісна В.-Дзв. Курыць пчол. Валынцы В.-Дзв. 4. Пыліць, падымаць пыл. Пыл курыць, калі вецер. Любішчыцы Івац. Пыл курит на гуліцы, як овэчкы ідут чи коровы. Горек Бяроз. 5. Выдзяляць пыл. Сена папляснела — i курыць. Жылі Іўеў. Порхаўка бела, а потым будзя курыць. Парэчча Гродз. 6. 3 ciлай гнаць, пераносіць (пра снежную буру, завею). Мяцеліца вялікая, снех курыць каля зямлі, курыць — аж замітаіць. Саланое Віл. КУ'РЭВА н. Пыл. Дошча нэма, да курэва. Азарычы Пш. КУРЭ'ДЫМ м. Тое ж, што i ку р э в а. Дзікі як далі ў хвайну — аш курэдым пашоў. Парэчча Гродз. КУРЭ'ЛЬ м. 1. Тое ж, што І к у р а ў к а 1. Курэль запальвалі i падкурвалі пчол. Бакшты, Жылі Іўеў., Груздава Паст. 2. Сухое спарахнелае дрэва, якім дымілі пчол. Альховы пень згніўшы высахніць, запаліш яго, i ён курыў, называлі курэль. Рыбчына Віл. 3. Недагарэлае палена. Курэль астаўся, хата згарэла. Рыбчына Віл. 4. Дымар. Гнілякі ложыш у курэль, я куралём пачаў дыму даваць у еэту дзюру. Гемзы Шальч. Да пчол с куралём іду. Крупіца Мін. Курэль адганяя пчол. Жодзішкі Смарг. У курэль кладуць гнілякі сухія, яны пломеня не маюць. дым толькі. Гемзы Шальч. Курэль — дымар. Малый Аўцюкі Калінк. О Курэль паткінуць — спаліць што-н. Курэль паткінуў нехта, згарэла гумно, адно вогнішча асталося. Рыбчына Віл. КУРЭ'НЬ I м. Дымар. Курэнь — курадымка. Рыбчына Віл.; гл. к у p э л ь 4. КУРЭ'НЬ II м. Будан. Ахотнікі хадзілі na лясу i дзелалі курані ў лесі, мяса навязувалі — i пільнуюць у куранях. Азяраны Pf.r. Куране рабілі з лапак, як вёску спалілі немцы; куране парабілі за рэчкаю, жылі, як зайцэ. Кузьмічы Люб. КУРЭТД м. Той, хто курыць. Ён курэц балыиы: одну за другой nanipocy паліць. Ахрэмаўды Брасл. КУРЭ'ЦЬ, КУРЭ'ТЫ незак. 1. Дымідь. Печка будзе курэць. Старыя Смільгіні Воран. Курэла печка. Паляцкішкі Воран. 2. Тлець, дымідь. Залью галавешку, бо яна будзе курэць. Кіралі Шчуч. A даўней анучу караву палілі, кап курэла. Парэчча Гродз. Закурэвся той дыван — i курэв, курэв. Дзмітравічы Кам. 3. Падгарваць. На сухой скварадзе не падагрэеш кашы, яна будзя курэць. Мсцібава Ваўк.; гл. курыць. КУС У выразе: Кус на кус — укусіць адзін раз, другі раз. Я без зубоў — кус на кус, а трэці с кроўю. Кураполле Паст. КУСА'НЯЦ м. Недаедзены кавалачак хлеба. Кусанцы не кідайце на стале, а свінням! Азяраны Раг. КУСАНЫ прым. Куслівы. Кусатыя мухі. Глівін Барыс
Дадатковыя словы
курэты, кусаняц, кўруць, кўрылі, кўрыць
4 👁