Вот у яе дзяцей, як бобу. Адно дзіця, як кол у плоці. Кдралі Шчуч. ДЗШЯКІ' мн. Дзеці. У яе няма дзіцякоў. Кудзялянцы Шальч. ДЗЩЯНКСК н. памянш.-ласк. да д з i д я. Маленькага не зняважыць дзіцянко. Старыя Смільгіні Воран. У мяне адно дзіцянко. Старыя Трокі Трак. Дзіцянко прыгрэлася — кашулька загарэлася. Кудзялянцы Шальч. ДЗЩЯНЯ'ТА гл. ДЗЕЦЯНЯ'ТА ДЗЩЯНЯ'ТКО гл. ДЗЕЦЯНЯ'ТКА ДЗЩЯ'ТКА, ДЗЩЯ'ТКО, ДЗЕЦЯ'ТКА, ДЗЕЦЯ'ТКО,. ДЫТЯ'ТКО н. Тое ж, што i дзі цянкб. Дзіцятка маленькая. Альхоўка Навагр. Яна дзіцятка пераняла. Саланое Віл. Дзіцятко родзіцца. Альхоўцы Лях. Мае дзецятка, даўно чакаю. Вялікія Баяры Шчуч. Калісь у сусеткі было дзецятко маленьке. Баброўнікі Гарад. Дитятко крывэнькій. Дзмітравічы Кам. ДЗІЧ м. i ж. 1. Скула. Дзіч нарваў, нада выціснуць дзіч Ахрэмаўцы Брасл. Нашоўся дзіч на руке, апухла мне рука. Валынцы В.-Дзв. Выперло дзіч, а гной ішоў, а ў сыботу паліласа кроў. Кузьмічы Люб. 2. Стрыжань у скуле. Дзіч нада выціснуць, тады загоіцца скора. У раны, нарывах дзіч палучаецца. Ахрэмаўцы Брасл. Нажала — i дзіч вылеціў. Ёдлавічы Брасл. 3. Дзікае мяса. Дзіч нарастаіць бальшая i красная. Лоск Валож. 4. Бародаўка. Чыстацелам нада дзічы мазаць, дзічы выганяць. Валынцы В.-Дзв. Поўна дзічоў на руках... Мішневічы Шум. 5. Радзімка. Дзічы — радзімыя знакі. Лісна В.-Дзв. 6. Нарасць на бульбе. Нейкія дзічы ў бульбы, натта дзічаватая бульба. Ты дзічы павыкалупавай з кобачак [яма~ чак], вот наскрабала, a дзічы паставаліся ў кобачках. Kypaполле Паст. ДЗІЧАВА'ТЫ прым. Пакрыты бародаўкамі (пра бульбу). Нейкія дзічы ў бульбы, натта дзічаватая бульба. Кураполле Паст. ДЗКЧКА I ж. 1. Непрышчэпленая яблыня. Дзічка расцецьг вялікая якая. Ёдлавічы Брасл. 2. Плод дзікай яблыні. Дзічкі — палявыя яблыкі. Ёдлавічы Брасл. Кіслыя яблыкі, як дзічкі. Беразіно Докш. ДЗІ'ЧКА II ж. Toe ж, што i д з i ч 4. Дзічкі змазвай чыстацелам, паможа. Ухвала Круп. ДЗКЧКА III ж. Камень, з якога вырабляюць брусок. Дзічка — такі камень ест, ён не б'ецца, з яго асёлкі вырабляюць. Парэчча Гродз. ДЗІЧКАВА'ТЫ прым. Пакрыты бародаўкамі. Дзічкаватыя рукі. Валынцы В.-Дзв. ДЗІЧЫНА' зб. ж. 1. Дзікі звер. У Ашмяне ён дзічыну палюя. Граўжышкі Ашм. Дзічына — дзікія жывёлы, кабаны
Дадатковыя словы
бецца, дзецянята, дзецянятка, дзщянята, дзщянятко, дзщятка, дзщятко, дзічаваты, дытятко
2 👁