Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КРЭ'ЙКА II ж. Пояс, спавівіч. Крэйка суконная, крэйкаю спавівалі дзіця, i спавівач называлі. У каго крэйка e, а ў каго — нема. Пояс шыршы, крэйка вушша. Малый Аўцюкі Калінк,; параўн. польск. krajka пруг'. КРЭКАВГНЫ, КРЭКТАВГНЫ толькі мн. Тое ж, што i к р а к а в і н а. Як нападзе бацян, от глытая гэтыя крэкавіны. Гемзы Шальч. Жаб'я крэктавіны ў лужані. Кураполле Паст.; параўн. літ. kreketi Тусдець'. КРЭ'КАЦЬ ж. Глыбокае топкае месца ў балоце. Крэкаць норная, не высыхав летам, замярзае зімою. Як у крэкаць улезе конь, то не вылезе. Кінуліса ў тую крэкаць — там чтэры коні засело. У крэкаці вада, зямлі не відаць. Баброўнікі Гарад. КРЭ'МЕНЬ, КРАМЕ'НЬ, КРА'МЫНЬ м. Крэмень. Балы шога крэменя не бывая. Гостры, як крэмень. Гемзы Шальч. Краменя многа на полі. Каўняны Гродз. 3 краменя аселкі ня робяць. Парэчча Гродз. Бралі крамынь, вырбовэ порохно, стальную подкову i йію красалы. Хмялёва Кам. КРЭМІНА' ж. Бугаркі i ямачкі на карэнных#зубах у каня. На семы гот у каня будзіць крэміна, а да дванаццаці лет конь з'ядая краміну. Еслі есь крэміна — конь малады, нет крэміны — конь стары. Крэміна — ямачка ў зубах, ячменіну палажы — схаваецца. Ахрэмаўцы Брасл. КРЭМУ'Х м. Крэмень. Крэсалі крэмухом. Мсцібава Ваўк. КРЭМЯ'НЬ м. Тое ж, што i к р а м і н а. Крэмянь —- ямкі ў зубах у каня. Быстрыца Астр. КРЭ'НДЗЕЛЬ м. асудж. Ашуканец, злодзей. Ен такі крэндзель, зладзюга. Парэчча Гродз.; параўн. руск. крендель 'кручаны здобны пірог'. КРЭНКАСЛУ'П м. анат. Хрыбетнік. Крэнкаслуп мне баліць. Крэва Смарг.; параўн. польск. krggosłup 'тж\ КРЭНЬ м. Крывое дрэва з цвёрдымі слаямі драўніны. Крэнь — крамяністая дзерава — сасна, ёлка аднабока: адзін бок красны, а другі — нармальны. Ахрэмаўцы Брасл. КРЭ'ПАСЦЬ ж. Моц, моцнасць. Як воўна кароткая — i крэпасці ў нітках нет. Рагулішкі Даўг.; параўн. руск. крепость, прочность тж'. КРЭ'ПАСЬ ж. ваен. Крэпасць. Мы забралі крэпась. Якшыцы Бярэз. КРЭПА'ЦЦА незак. Звівацца. Стаў каўтун крэпацца, i я запусціла яга. Беразіно Докш. КРЭ'ПКА прысл. 1. Модна, голасна. Крычаў крэпка, глосна. Мярэцкія Глыб. Крэпка кашляў ён. Кураполле Паст. 2. Модна, з вялікай сілай. Еслі крэпка бурыць вецяр — пурга. Індра Красл. 3. Вельмі. Ен крэпка балыиы. Каторы крэпка старыя, не знаюць. Матка яё крэпка цэніць. Яна крэпка красавіца. Ахрэмаўцы Брасл. На поля крэпка далёка не нада хадзіць. Індра Красл. Угорыш крэпка рана жыруіць. Ахрэмаўцы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

жабя, зядая, крамень
2 👁
 ◀  / 729  ▶