Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КРЫЧА'ЦЦА незак. Крычаць, сварыцца. Хазяін стаў кричаща. Крэва Смарг. КРЫЧЭТЦЬ, КРЬІЧА'ЦЬ незак. 1. Плакаць. Не чапай дзіця — будзе крычэць! Лоск Валож. 2. Модна гаварыць, крычаць. Я крычэла ім, што аміяк выліваяцца, a яны ня чулі. Крэва Смарг. 3. Лаяць, злаваць. Не рабі так — бацька будзіць крычэць. Саланое Віл. На хлапца крычэла матка. Лоск Валож. Чаго ты крычыш! — ужо горла разявіла. Кдралі Шчуч. 4. Крычаць ад болю. Дзядука білі, a дзядук крычаў, як толькі мог. Грыкені Вільн. 5. Рыкаць. Кароўка крычыць — піць хочыць. Рагулішкі Даўг. 6. Вішчаць. Свіня крычыць. Дакудава Лід., Кіралі Шчуч. Чаго твае свінні крычаць? Беразіно Докш. 7. Пець (пра пеўня). Крычыць пятух. Саланое Віл. 8. Кракаць, гагатаць i інш. Крычыць усь. Старыя Смільгіні Воран. Гусь крычыць. Мярэцкія Глыб. Качкі крычаць. Рудня Астравітая Чэрв. V Барона крычыць на змену пагоды. Ахрэмаўцы Брасл. 0 Крычма крычаць — моцна крычаць. Я крычма кричала: боль гэдакіt велька вопухаль была. Міратычы Карэл. Крычма крычаў i ў дзверы бег. Пацаўшчына Дзятл. Крычма кричала дзеўка. Альхоўцы Лях. КРЫШ гл. КРЫЖ КРЬГША ж. Страха. Крыша даўней саломай была крыта. Старыя Трокі Трак. Шіскры папалі ў крышу. Пасіене Лудз. Пчолы сідзят под крышай. Прэдэ Даўг. Нада крыць крышу. ГІалік Барыс.; параўн. руск. крыша тж'. КРЫШАНЬГ, КРЫШАНЭ' мн. 1. Скрылькі бульбы. Я к картоплю крышаць — кажуць крышаны. Дзяніскавічы Ганц. Крышанэ асталіся. Міратычы Карэл. Крышаны — парэзаная бульба, як смажыць. Лука Нараўк. 2. Булён. Азарычы Пін. 1 даўней варылі крышанэ. Лоск Валож. 3. Друзачкі. Бульба не зварылася, крышаны ў каши пааставаліся. Рудня Астравітая Чэрв. КРЬПЛАЧКА ж. памянш. Дошчачка, на якой крышаць што-н. Вазьмі парэж сала на крышачке! Мішневічы Шум. КРЫ'ШКА I ж. Верхні сноп, якім накрывалі малую ўкладку снапоў на полі. Крышка — дзесяты сноп, што накрывают бабурку. Крэвені Даўг. Банка снапоў i навярху крышка. Янова Рас. КРЬГШКА II ж. Тое ж, што i к р 6 ш к а 1. Крышка хлеба, крышке хлеба на стале. Вострава Мает. КРБГШКІ мн. кулін. Тое ж, што i к р ы ш а ны 2. Крышкі — картапляны суп. Пасека Ст.-Дар. КРЫШКУ прысл. Крыху, трошкі. Крышку масла была зрабіўшы. Альхоўка Навагр. Даў крышку хлеба! Кіралі Шчуч. Там курган харошы, абапал бы ніжы крышку — лес. Дзяніскавічы Ганц. КРЫШ-НА'КРЫШ прысл. Накрыж. Нада матаць ніткі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

крычацца, крьічаць, накрыш
2 👁
 ◀  / 729  ▶