віна, у яе ставілі чатыры верацяне i маталі ніткі. Малахоўцы Бар. КРЫЖО'УКА ж. Toe ж, што i к р ы ж а в ан к а. Мы размінуліся на крыжоўцы. Малькуны Ігн. КРЫЖО'УНІК м. бат. Агрэст. Крыжоўнік расцець у саду i кала ракі займаецца. Кураполле Паст. КРЬІЖЬГ толькі мн. 1. Тое ж, шгэ i к р ы ж а в а н е ц. На крыжах стаяў корань, галава вышы была. Саланое Віл. 2. Тое ж, што i к р ы ж а к. Крыжы былі маткі разматаваць. Кураполле Паст. 3. Спосаб малой укладкі снапоў на полі. Снапы кладуць у крыжы. Асавец Віл. 4. у знач. прысл. у крыжах. У развіліне крыжавых дарог. ён жыве там, што ў крыжах хата. Асавец Віл. КРЫ'ЖЬІКІ мн. 1. памянш. да к р ы ж ы3. Авёс ставілі ў крыжыкі па пятнаццаць снапоў. Лоск Валож., Саланое Віл. 2. Дэталь бойкі, калатоўка. Крьіжыкі ў бойцы, імі б'юць масла. Магуны Паст. КРЫ'ЖЫСТЫ прым. 3 шырокім крыжам (пра каня). Конь крыжысты. Вялікія Баяры Шчуч. КРЫЖЭ' мн. Toe ж, што i к p ы ж 3. Крыжэ баляць. Азяраны Раг. КРЫК м. Крык, лямант. Надаела ена сваім крыкам. Баброўнікі Гарад. Прышлі гурбой, нарабілі крыку i пашлі. Mipaтычы Карэл. КРЬГКАЦЬ незак. Каркаць. V Паляцела ў вароны — i крыкай, як варона! — у якую кампанію пайшла, адпаведна i паводзь сябе. Азяраны Раг. КРЫКЛІ'ВЫ, КРЫКСЛІ'ВЫ прым. 1. Плаксівы. Рабёнак быў крыклівы. Саланое Віл. Які ш ты крыкслівы! Парэчча Гродз/2. Сварлівы. Мая бабуля была крыклівая, але не плахая. Гемзы Шальч. ён матта крыклівы чалавек. Саланое Віл. Крыклівы ў кажнай хаці ёсь. Лоск Валож. КРЬГКСА м., ж. i н. Крыклівы. Крыкса — хто крычыць. Бывая i дзіця крыкса. Жылі Іўеў. КРЬГКСЫ толькі мн. устар. Назва дзіцячай хваробы. Даўней, як дзіця малоя плача, гаварылі, што крыксы напалі, i лячылі — няслі пат куры, дзе куры сядзяць, падносілі i прыгаваравалі: «Куры-куры, бярыця мае крыксы-плаксы, як буду жаніцца, буду ў вяселля прасіць». Казалі, што i мая мама некалі мяне лячыла ад курыных крыкс i пат куры насіла. Рыбчына Віл. Бывала, як дзіця малоя плача, нясуць у свіны хлеў i гушкаюць над свіным карытам; i казалі, што крыксы мінаюцца. Рудня Астравітая Чэрв. Крыксы на ёго напалі, всё плачэт, нехто поворочыў [сурочыў] ёго. Азарычы Пін. КРЫ'ЛА мн. 1. Бакавыя часткі рыбалоўнай снасці. Венцяр з горлам, na старанам — крыла. Быстрыца Астр. 2. Тое ж, што
Дадатковыя словы
бюць, гродзі, крыжоука, крыжоунік, крыжьікі
6 👁