Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

г дай божа, які крывалупы! Кіралі Шчуч.; параўн. літ. kreiva* lŭpis тж'. КРЫВАМО'ЧКА ж. вет. Цысціт. Крывамочка ў каровы; na сасновым лясу nanaci — яна ад кляшча, ад укусу паяўляецца. Мельнікі Лудз. Крывамочка ў каровы, можа сырыя картошкі даць? Ухвала Круп. КРЫВАНОТІ прым. Toe ж, што i к p ы в а л а п ы. ён крываногі, у яго ногі, як палазы. Граўжышкі Ашм. У крываногага ногі, як крывулі. Кіралі Шчуч. Не хацела п крываногого мужика. Баброўнікі Гарад. КРЫВАРО'ТЫ прым. Тое ж, што i к р ы в а л у п ы. У нас там баба была такая крываротая, у маіх гадах, то яг засмяецца, то рот набаку. Баброўнікі Гарад. КРЫВАТО'КА ж. мед. Кровацячэнне. У маткі крыватока была, рана памёрла, мяне бабулька вырасціла. Малькуны Ігн.; параўн. польск. krwotok тж'. КРЫВА'УКА I, КРЫВО'УКА ж. 1. Тое ж, што i крыв а мочка. Крываўка ў кароў бывае; як цвіце еліна, наесца ельны, можа забалець. Лука Нараўк. 2. мед. Дызентэрыя. Крываўка патпала, трэба ехаць да доктара. Кіралі Шчуч. I адкуль тая крываўка падкінулася? Беразіно Докш. Чалавек на крываўку хварэў, а як лечыць — не зналі. Ёдлавічы Брасл. V Кап цябе крывоўка заняла! Рудня Астравітая Чэрв. Кап на цябе крывоўка напала! Вецярэвічы Пух. КРЫВА'УКА II ж. кулін. Крывяная каўбаса. Даўней крываўкі рабілі з крыві. Рудня Астравітая Чэрв. КРЫВА'УКА III ж. Тое ж, што і к р ы в а ў н і к 1.Як каровы мачыліся кроўю, мы варылі крываўку i паілі. I ad язвы чалавека вылечвалі. Навікі, Пасіене Лудз. КРЫВА'УНГК, КРЫВО'УНІК м. бат. 1. Чыстацел. Па-нашаму — крываўнік, a па-кніжнаму — чыстацел. Рудня Астравітая Чэрв. Крываўнік, а хто чыстацел кажа. Темзы Шальч. 2. Крываўнік. Крывиунік бела i ружавата квітніць, як парэжыць хто паліц — прыкладаваюць. Ёдлавічы Брасл. Крываўнік белай шапачкай расцець. Быстрыца Acyp. Крываўнік, яго пацёр, прылажыў — чыста-глатка, кроў ня будзя ісці. Граўжышкі Ашм. Крываўнікам приложим. Баброўнікі Гарад. Як кроў ідзе сільна, кладуць крываўнік. Дакудава Лід. Крываўнік ад жалудка. Бакшты Іўеў. Крываўнік белым цветам цвіце; патры i прылажы — кроў перастаня ісці. Пацаўшчына Дзятл. Крываўнік лечыць вантробы. Солы Смарг. Крываўнік прыкладаюць, як урэжыш паляц, i ад жывата — вольнасць здзержывая. Кіралі Шчуч. У крывоўніку дробныя лісцікі. Данілавічы Дзярж. КРЫВАУНЫ' прым. Крывавы. Hi магу на ногі нічога нацягнуць: баліць крываўны мазоль. Асавец Віл