Коўш, як бальшая лышка. Кураполле Паст. Коўш з алешыны, з асіны выдзёўбавалі цяслою суцэльны. Рудня Астравітая Чэрв. Каўшом с катла чэрпалі. Гемзы Шальч., Чычалі Швянч. У каўшу прЫнясі мне мукі! Старыя Смільгіні Воран. Калісь быў коўж з ручкай выдзяўбаны з алехавага дзерава ці acinaвага дзерава, чарэпалі жита, муку, курам што зачэрплюць i вынясуць. Вецярэвічы Пух. 2. Конаўка драўляная з доўгай ручкай. Коўш рабілі с клёпачак — састаўленыя клёпачкі, два абручыкі надзеты, палачка праходзіць аш у другую сценку; каўшом засілялі ваду i далівалі гаршкі, i пілі з каўша; я сама з яго піла. Рыбчына Віл. Коўш — крушка дзеравяная. Пасека Ст.-Дар. Коўш із ручкаю. Дзяніскавічы Ганц. Коўш — драўляная пасудзіна для піцця. Крупіца Мін. Калісьці быў коўш вялікі дзеравяны: каўшом пілі всіду, капусны расол бралі каўшом тым, каўшом далівалі саганы. Івашкаўцы, Солы Смарг. «Чым мне зачэрпнуць вады?» — «Каўшом» — так гаварылі калісьці. Валынцы В.-Дзв. 3. Каструля з ручкай. У каўшу сагрэю вады. Валынцы В.-Дзв. 4. Прыстасаванне ў жорнах, у млыне, куды засыпаюць збожжа. Як у жорны малолі, у коўш засыпалі na жменьцы зярна. Мельнікі Лудз. У млыне коўш — сыпаць дабро. I ў apni [арфе] коўш. Саланое Віл.У Коўш ты альховы! — дурань. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. kaušas тж'.
КОЎШНУЦЬ гл. КОКШНУЦЬ
КОЎШЫК I м. памянш. да коўш 1,2. Коўшык быў, соль бралі. Вецярэвічы Пух. Коўшыкам есці ліюць. Малькуны Ігн. Быў коўшык чэрпаці i піці ваду, ліць есці з гаршка. Парэчча Гродз. Коўшыкі былі дзераўляныя. Лайпушкі Ігн.
КОЎШЫК II м. астр. Вялікая Мядзведзіца. Нізок Уздз.
КОФТА, КОПТА ж. 1. Кофта. Кофта з аборачкай нашита. Янова Рас. Трэба копту падрубіць маленькім рубчикам. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Ватоўка. Кофта зімова на ваце. Кемялішкі Астр.
КОХАЛЬ м. Toe ж, што i коклюш. У дзіця кохаль, натта б'ецъ. Саланое Віл.
КОХЛІК I, КОХЛЮК м. мед. Коклюш. Напаў кохлік, у грудзях баліць ад яго. Малахоўцы Бар. Кохлюк дзецкі. Азарычы Пін.
КОХЛІК II м. заал. Ласка. Кохлік гривы пляце каню, ён сядзіць на кані i шчакоча, а конь тупая. Гемзы Шальч.
КОХЛІШ, КОХЛЮШ м. Тое ж, што i кохлік I. Кохлішы, скарлаціны, дзіхцерыты былі. Пасіене Лудз. Мая сястpa c кохлюша ўмерла. Возьмецца за акно i так кашляе, i што ш — адарвалосо ёй плюцо ці што. Баброўнікі Гарад.
КОХЛЮК гл. КОХЛІК I
КОЦ м. 1. Коўдра фабрычнага вырабу з шэрсці ці бавоўны. Коц, як салдацкая кордла. Быстрыца Астр. Коц, як сал-
64 👁