Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КОПА'ЛЬНЯ ж. Шахта. 3 'нашего сёла колькох хлопців выехало на работу в копальнях. Курашэва Чыж. КО'ПАНІКІ гл. КО'ПАНКІ КО'ПАНКА ж. Сажалка. У копанцы мачылі няньку. Рудня Астравітая Чэрв. Конопле возылі мочыты в копанку. Горек Бяроз. Капалі копанкі i пранікамі плаще пралі. Кузьмічы Люб. КО'ПАНКІ, КО'ПАНІКІ толькі мн. Toe ж, што i к а п a н і'. Копанкі рабілі c корэнняў. Вязынка Маладз. Копанікі былі, разразаліся на два палазы. Рудня Астравітая Чэрв. КО'ПАНЬ, КО'ПЕНЬ ж. 1. Toe ж, што i к о п а н к а. Koпань даўно ў нас, вады ў ёй многа: Мішневічы Шум. Мачылі ў копень пяньку. Мачаск Бярэз. 2. зб. Агульная назва выкарчаваных карчоў. Колькі копані выкапалі, як лес выкарчоўвалі, трэба было ачысціць усё. Міратычы Карэл. КОПА'ТЫ, КОПА'ЦІ гл. КАПА'ЦЬ КОТІАЦЦА гл. КАПА'ЦЦА КО'ПАЦЬ м. Капыт, край капыта. Копаць заламала карова. Рудня Астравітая Чэрв. КО'ПАЧКА I ж. памянш. 1. Купінка. Жаваранак пат копачкай зямлі гняздзечка робіць. Саланое Віл. 2. Ямачка. Маленькая копачка на зямлі — залезіць, абагрэіць І выводзіць дзяцей. Саланое Віл. Калі ставілі хату, у копачку пакладзеш пяць рублей i залатнік, кап грошьі вялідя. Магуны Паст.; гл. к 6 б a ч к a. КО'ПАЧКА II ж. памянш. Малая ўкладка існапоў льну на пол i. Лён ставілі ў копачкі. Грыкені Вільн. КОПА'ЧКА ж. Бульбакапалка. Купів трактора i копачку. Курашэва Чыж. КО'ПЕНЬ гл. КО'ПАНЬ КОПЕ'Ц гл. КАПЕ'Ц КОПІСКЭ' мн. Копы сена. Копіскэ трэба варочаць. Чорная Весь Касцельная Чорна-Беласт. КОПІ'ЦА гл. КАПІ'ЦА КО'ПКА I ж. 1. Малая ўкладка сена на полі. Копка сена стаяла. Чычалі Швянч., Беняконі Воран., Мсдібава Ваўк. Да копкі сена не магла дайсці. Рагулішкі Даўг. Копку сена забралі. Дзяніскавічы Ганд. Накасілі дзесяць копак на пяці гаспадароў. Ністанішкі Смарг. Кбпкі сена зробім. Малькуны Ігн. У копкі складаюць сена. Відаўцішкі Вільн., Едлавічы Брасл. Сена ў копкі ставілі. Беняконі Воран. Злажыла сена ў копку. Сена з валоў у копкі ставяць. Парэчча Гродз. 2. Малая ўкладка снапоў на полі. Копка — дзесятка снапоў, у ёй шапка. Грыкені Вільн., Чычалі Швянч. Копкі жыта па дзесяцьснапоў ставілі. Ячмень i авёс ставілі ў копкі na шэсць снапоў. Кемялішкі Астр. КО'ПКА II ж. 1. Бакавая частка прыпека, куды выгортва
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

капацца, капаць, капец, капіца, копанка, копань, копаты, копаці, копец, копіца
11 👁
 ◀  / 729  ▶