Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

то кіслатапрапала, нада дзешку націраць бураком, сыпаць мукі, тыдзянъ будзя кіснуць. Кіралі Шчуч. КІСЛГЦА ж. бат. Шчаўе. Кісліца расла на поле, па межам, у хлеб дабаўлялі. Мельнікі Лудз. КІСЛУ'ХА ж. кулін. 1. Поліўка. У гаршчок улівалі квас з буракоў, туды ўкіня ці грыбы, ці костку, i варылі кіслуху. Дакудава Лід., Міратычы Карэл. Кіслуху варылі c хлебнай рошчыны i закрашвалі жырам. Мсцібава Ваўк. 2. Кулеш, заквашаны рошчынай. Пякуць хлеп, возьме рошчыны, разбоўтае, вады ўліе, мукі i тады ў гаршку ўставіць гэту кіслуху. Баброўнікі Гарад. КГСЛЫ прым. 1. Квашаны. Кіслэ малако з бульбай елі. Лука Нараўк. Кіслае малако аттапляем i робім сыр. Вязынка Маладз. Малако кісла i салотка на стале — еш! Кдралі Шчуч. Кісла малако ставяць у цёплая, аттопіцца, палучаецца сыр i сыроватка. Малахоўцы Бар. Будзеш c кіслым малаком есці? Груздава Паст. Кісла капуста, на зіму квасім у кадушках. Kiралі Шчуч. Кіслыя бліны пяклі, учынялі, i джежачкі былі. Малькуны Ігн. 2. Кдслы па ўласцівасці. Які кіслы яблыкі Maгуны Паст. Кіслаё яблыко. Альхоўцы Лях. Кіслэ яблоко. Смаляніца Пруж. КІСЛЯ' ж. 1. Закваска. Якая дзяжа, якую кіслю яна мая? Крэва Смарг. Кісля ў хлебнай дзежцы. Мярэцкія Глыб. Кісля высахла. Мішневічы Шум. Начыста не вымывалі, дзешку, а штоп кісля асталася. Старыя Трокі Трак. Рэшта цеста ў дзяжы саскрэбваяцца, прыплескваяцца, кап кісля ні сышла. Дакудава Лід. Кісля дзікая — нада дзешку вымыцъ i нацерці дно цыбуляй. Мярэцкія Глыб. Кісля харошая, i хлеп харошы. Ракаўскія Швянч. Я ня выскрабла дзешку, кап кісля ня вывілася. Едлавічы Брасл. 2. Кдслая рошчына. У слоічак атлажу рошчыны—i стаіць кісля. Масішкі Красл. 3. Кіслая прыправа. Даўней бульбу ў кіслі варылі i боп у кіслі варылі. Ахрэмаўцы Брасл. Бобу ў кіслі паеў, кажух з ермяком надзеў — іцёпла. Ахрэмаўды Брасл. 4. Квашанае бацвінне. У дзешку ставілі кіслю: батву туды — сыракваш на зіму. Жодзішкі Смарг. КІСЛЯ'К м. 1. Кіслае малако. Атаграваям кісляк i тады тварох робім. Магуны Паст. 2. перан. зневаж. Абібок, гультай. Ляжыць, як кісляк. Міратычы Карэл. КІСЛЯ'ЦІНА ж. 1. Кіслая прыправа, закваска. Капусту свежую кісляцінай залівалі. Навікі Лудз. 2. экспр. Надта кіслая страва. Hаварыла ты нейкай кісляціны. Мярзцкія Глыб. КРСНУЦЬ незак. Закісаць. Кісніць хлеп, паставіш яго рэдзенькі. Масішкі Красл. KPCTA ж. Toe ж, што i к в ё т к а 2. Кіста аўса. Галубы Маст. КІСЦЕ'НЬ м. Гронка. Кісцень гарэха бывае велькі i малы. Бакшты Іўеў. Кісцень гарэхаў. Старое Сяло Зэльв. Во які кі