Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КАЧАРЫТА ж. Toe ж, што i к а ч а н 3. Качарыгі — пні ад капусты, як ссякаюць. Саланое Віл. КАЧАРЬГЖШК зб. м. Тое ж, што i к а ч а р ыг а. Кагда ссекают капусту, астаётся качарыжнік. Рагулішкі Даўг. КАЧАРЬГЖЬША ж. Тое ж, што i к а ч ан 2. У качане качарыжына. Янова Рас. КАЧАРЬГШКА ж. Тое ж, што i к а ч а н 2. Качарышка— сэрцавіна, храпка. Рыбчына Віл. КАЧАРЭТА ж. Тое ж, што i качан. 2. Качарэга ў качана. Пасіене Лудз. КАЧАРЭ'ЖКА ж. Мешалка. Качарэжка — палка загнана памяшаць поліўку, кап апсела. Магуны Паст. КАЧАРЭ'ЖНІК м. 1. Тое ж, што i к а ч а р г ё ш н і к. У качарэжніку стаяць вілы, качарга, чапяла. Рагулішкі Даўг. У качарэжніку стаяць качэргі. Малькуны Ігн., Жодзішкі Смарг. Качарэжнік каля печы, дзе вілкі стаяць. Стральцы Шальч., Беразіно Докш. 2. Toe ж, што i к а ч а р г і ш ч а. Kaчарэжнік паламаўся, перагарэў. Кураполле Паст. Насадзіў на качарэжнік качаргу. Беразіно Докш. КАЧАРЭ'ШКА ж. 1. Toe ж, што i к а ц у б а. Ідзе чалавек, патпіраючыся качарэшкай. Ён c качарэшкай ходзіць. Жылі Іўеў. 2. Палка, якой мяшаюць вуголлі ў печы. Качарэшка — палка з абгарэлым канцом. Качарэшкай мяшалі жар, як бульбу пяклі на полі. Малькуны Ігн. 3. Toe ж, што i к а ч ан 3. Ссеклі качан, асталася качарэшка. Шнёкава Красл. 4. Toe ж, што i к а ч ан 2. Качан капусты, a ў качане качарэшка. Качарэшкі бываюць салоткія i горкія. Едлавічы Брасл. КАЧА'ЦЦА незак. 1. Пераварочвацда з боку на бок (у час прыступу). Жывот балеў, па зёмлі качаўся, чорны ляжаў. Лоск Валож. Сын сядзіць, дзяцей троя, а я качаюся па зямлі, так балела. Саланое Віл. 2. Стаць брудным, пакрыцца брудам. Кал качаецца на целе, трэба памыцца. Навасёлкі Свісл. КАЧА'ЦЬ, КАЧА'ЦІ незак. 1. Качаць бялізну. Даўней бялізну качалі; качалка круглая, а валак са зубамі. Едлавічы Брасл. Качалі бялізну на качалку. Кдралі Шчуч. Качалі плацця, самадзялковыя посцілкі, рушнікі. Рудня Астравітая Чэрв. Калісь усё качалі, не было ўцюгоў. Мсцібава Ваўк. Буду качаці сорочку. Смаляніца Пруж. 2. Жаваць бяззубым ротам што-н. цвёрдае. Пашла нявестка ic свякроўкай боп жаць: свякроўка ўкінула бабіну ў рот, качала-качала ў зубах, а нявестка надумала, што яна есць i есць — увесь боп з'есцъ— І кажыць: «Пайдзём ячмень жаць, ніхай боп пастаіць!» Як лезла свякроўка прас плот, бабіна вывалілася з роту, а свякроўка кажыць: «А бадай ця не знаць! Адну бабіну ўзіла ў рот, i тая з роту выляціла». Кураполле Паст. 3. Качаць што-н. у
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зесцъ, качацца
4 👁
 ◀  / 729  ▶