КА'ПАЛЮЧКА ж. Тое ж, што i к а п а л ь к а. Бяры цукеркі, пернікі, капалючку выпі. Стральцы Гродз. КАПАЛКУШ гл. КАПЯЛЮ'Ш КАПАНГ мн. Палазы, якія зроблены з выкапаных з коранем дрэў. Капані — не гбаныя, галоўкі ў іх c кораня. Caланое Віл. КАПАНГЦЫ мн. Toe ж, што i капа ні. Капаніцы — палазы з коранем. Дзяніскавічы Ганц. КАПА'НІЧКІ толькі мн. памянш. Начовачкі. Капанічкі такея, як карыта, дзеравяныя, бралі для мыцця i як кашу ячменную трэба апалоць, лузга адлятае. Лука Нараўк. КАПА'ННЯ, КАПА'НЯ н. Копка бульбы. Якоя тваё капания! Мярэцкія Глыб., Рыбчына Віл. Укапаем яшчэ, на два часы капаня. Ахрэмаўцы Брасл. Вот i капаня ўсё — ворачак бульбы. Гемзы Шальч. Пачалося капаня бульбы. Бакшты Іўеў. Былі на капані. Вялікія Баяры Шчуч. Якоя тваё капаня, больш заверняш, як накапаяш! Кіралі Шчуч. КАПА'ТКА ж. Рыдлёўка. Капатка—зямлю капаць. Галубы Маст. КАПАЦРЦЬ незак. экспр. Хутка ехаць. Аж бачу — капаціць ён на жарапку. Ухвала Круп. КАПА'ЦЦА, КАПА'ЦЦЯ, КО'ПАЦЦА незак. экспр. Maрудна рабіць. Што ты там капаесся? Рагулішкі Даўг. Ты доўга будзеш капацця, я як узяўся, то за мінуту зрабіў. Кіралі Шчуч. Што ты там копаесся, ідзі скарэй! Гемзы Шальч.; гл. к а л у п а ц ц а. КАПА'ЦЬ, КОПА'ЦІ, КОПА'ТЫ незак. 1. Выбіраць з зямлі. Бульбу трэба капаць. Гемзы Шальч. Мы пойдзім капаць бульбу. Кіралі Шчуч. Пара ўжо бульбу капаць. Ёдлавічы Брасл. Мама, не капай бульбы! — я прыеду — выкапаю. Рагулішкі Даўг. Ужо картошку капаяць. Стральцы Гродз. Пойду бульву копаці. Смаляніна Пруж. Ужэ бульбу копают, докопалі. Горек Бяроз. 2. Капаць зямлю. Капалі яму ўночы. Рагулішкі Даўг. 3. Разграбаць. Пазурамі куры зямлю капаюць. Ракаўскія Швянч.У Не капай яму другому — сам увалісся! Ёдлавічы Брасл. КА'ПАЦЬ незак. 1. Крапаць. Цошч капая. Стральцы Гродз. 2. Капаць па каплі. Капала лякарства: кап-кап. Саланое Віл. КАПА'Ч I м. 1. Тое ж, што i к а п а л ь н і к. Капач —кто бульбу капае. Вострава Маст. 2. Хто капае дол, яму. Капачы пашлі яму капаць. Мярэцкія Глыб. Капачам, што яму капаюць, даюць воткі. Едлавічы Брасл. 3. перан. Тое ж, што i капа й л а. Які ён работнік — капач, не спраўляецца ў рабоце, недалэнга — скажуць на яго. Мсцібава Ваўк. КАПА'Ч II М. 1. Матыка, капаніца. Капач з зубамі, ім апкапваюць бульбу. Ахрэмаўцы Брасл. Капач з зубамі. Бяры
Дадатковыя словы
капалючка, капання, капацца, капялюш, копаты, копацца
3 👁