КАЛЕ'ЧЫНА м. i ж. Калека. Сын у яе калечына. Крэва Смарг. ён такая калечына, нікаму няварты. Гемзы Шальч. КАЛЕ'ЧЫЦЬ незак. Наносіць пашкоджанні. Асцямі лавіць рыбу не разрашалася, таму што калечылі рыбу. Альхоўка Навагр.; параўн. польск. kaleczyć тж'. КАЛ.Е'Я I, КУЛЕ'Я ж. Toe ж, што i к а л е й к а I, 1, 2. Каровы пасуць усе па калеі. Паляцкішкі Воран. Кулеі ў магазіне не было. Грыкені Вільн. КАЛЕ'Я И ж. Дарога. Калея абсаджана дрэвамі. Старый Трокі Трак. КАЛЕДЫ гл. КО'ЛЯДЫ КАЛЕНІЯ, КАЛЕНЯ ж. 1. Хутар. Там далі мне калёнію з дзесяціну зямлі, калі вецер — заносіла i удобную зямлю, мусіў садзіць дзерава. Лука Нараўк. Кап было пабыўшы польска права, то вёскі нідзе п не было: усіх пагналі п на калёніі. Асава Воран. Мы на калёніі жылі. Парэчча Гродз. Там хата стаяла — знялі, у другоя места перанёс — на сваю калёнію. Як камісацыя прайшла, перайшлі да калёняў, перамерка зямлі была калёнямі. Альхоўка Навагр. Да натай калёні кілометраў пяць. Мсцібава Ваўк. 2. Пасёлак. Там калёнія — каля ста двароў. Паляцкішкі Воран.; параўн. польск. kolonia 'пасёлак, гарадок'. КАЛЁНЦЫ прым. Калючы. Яжгур [ёрш] калёнцы такі. Ёдлавічы Брасл.; параўн. польск. kolqcy тж'. КАЛЁСНІК гл. КАЛЯСШ'К КАЛЁСЫ толькі мн. Воз, павозка. Некалі калёсы былі на дзеравяных асях. Закладаюць у калёсы каня. Грыкені Вільн. Калёсы — гэто воз. Чычалі Швянч. Запражы каня i садзісь у калёсы! Лісна В.-Дзв. Пагавары, можа, дадуць калёсы сена перацягнуць. Асавец Віл. Калёсы прыгнаў. Ністанішкі Смарг. Быў такі год — калясьмі зімой егдзілі. Малахоўцы Бар. КАЛЁШЫ мн. Галёшы. Калёшы нада мець. Старыя Tpoкі Трак. Калёшы надзену, бо гразь на дварэ. Малькуны Ігн.; параўн. польск. kaloszy, літ. kalidšai тж'. КАЛІ' 1. прысл. Калі, у які час. Калі ён ідзець? Калі ты хочаш лепей жыць: змалада ці пат старасць? Ахрэмаўцы Брасл. 2. злуч. умоўны. Калі пойдзем, то купім усё. Грыкені Вільн. 0 Калі ласка — выраз ветлівасці, запрашэння. Калісьці маладусе як дадуць бохан, калі ласка, няхай прэ! Грыкені Вільн. КА'ЛІВА, КА'ЛЬВА, КА'ЛЬВО, КА'ЛІВО н. i ж. 1. Асобная сцяблінка, галінка гародніны i інш. Каліва — адно сцябло чаго-небудзь. Рагулішкі Даўг. Вырвала каліва буракоў. Саланое Віл. 2. Асобная расліна. НекалЬкі каліў кінула маку, хай расце для пчол. Валынцы В.-Дзв. Дай каліва часнаку! Гемзы Шальч. Лёну каліва вырасла — адно ceмяно папала. Саланое Віл. За дно каліва махоркі судзілі
Дадатковыя словы
калечыць, кальва, кальво, калясшк, каліво, коляды, кулея
4 👁