Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КАЛАРА'Т м. заал. Каларадскі жук. Скуль ён завёўся гэты каларат? Мы яго труцім. Малькуны Ігн. КАЛАСАВА'ЦЦА незак. Каласіцца. Кагда каласуецца жыта, паяўляюцца грыбы. Індра Красл. Скора каласавацца пачне ячмень. Валынцы В.-Дзв. КАЛАСАВА'ЦЬ незак. 1. Другі раз малаціць (пра ячмень). Трэба каласаваць ячмень, каб асцюкоў не было. Бакшты Іўеў. Ячмень каласавалі, абівалі асцяке. Новікі Гродз. Ячмень,перш малоцяць, а потым каласуюць, велькую кучу накладуць на току i з цапамі б'юць, вусы пабілі, перавернуць i зноў б'юць, веюць потым. Пацаўшчына Дзятл. Ячмень каласуюць, тады віюць яго, тады патсеюць на патсітак, а тады робяць крупы. Міратычы Карэл., Мсцібава Ваўк., Малаховы Бар., Крупіца Мін. 2. Toe ж, што i к а л а с а в а ц ц a. Ужо жыта каласуе. Палік Барыс. КАЛАСАВІКГ мн. бат. Баравікі, што растуць у час каласавання жыта. Із ржы колас есць — каласавікі ў лясу. Чарняўскія Лудз. Ужо пад дрэвамі каласавікі ёсць. Валынцы В.-Дзв. Каласавікі растуць, як жыта красуецца. Саланое Віл. КАЛАСРНЫ толькі мн. Адходы з каласоў збожжа. Каласіны даюць каровам. Груздава Паст. КАЛАСНГК зб. м. Нацярушаныя каласы пры парадкаванн! збожжа. Малацілі каласнік — адны каласы. Магуны Паст. КАЛАССУК м. памянш. да к 6 л а с 1. Дзе каласок упаўшы ляжыць, яны падоймюць. Гемзы Шальч. КАЛАСЮКІ' мн., КАЛАСЮ'К м. Пладаносная частка сцябліны аўса, мяцёлка. Каласюкі аўсяныя коні паз'ядалі. Жылі Іўеў. КАЛАТА'ЦЦА незак. Хістацца. Зуп калатаяцца. Жодзішкі Смарг. КАЛАТА'ЦЬ незак. 1. Адкачваць. Ен утапіўся, яго выцягнулі i калаталі. Каралi Шчуч. 2. Гушкаць, калыхаць. Самі дзеці калатаюць сябе. Галубы Маст. 3. Хістаць, калыхаць. Не калатай зуп! Жодзішкі Смарг. ён калатая зуп, не налагай! Старыя Смільгіні Воран. 4. перан. Весці беззмястоўнае жыццё, не працаваць. Тут яна i калатала з бабай зіму. Усю зіму калатала, калатала, a ў марцы пайшла работаць у банк. Пацаўшчына Дзятл. КАЛАТКІ' толькі мн. Шчыкалаткі. Калаткі на нагах. Такая навальніца, ды ўліло, ды na калаткі вады. Семежава Кап. КАЛАТЛГВЫ прым. Дрогкі. Калатлівая дарога, натта груда вяліка, кола груды не праломя. Гемзы Шальч. КАЛАТНГНА ж. Сварка, калатня. У хаці хлопат, калатніна была. Бакшты Іўеў. КАЛАТНЯ7 ж. Тое ж, што i кал а т ні на. У іх была ў хаця крэпкая калатня, грызня, дрэнна жывуць. Едлавічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бюць, калатацца, калатаць, пазядалі
4 👁
 ◀  / 729  ▶