Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
КАЗІ'НЯД м. Toe ж, што i к а з і н а я б а р а да. Казіняц расце на паплавох. Бывала, ляш i паляжы на казінцы, то сарочка будзе рабая ад блох, a цяпер дзе тыя блохі дзеліся? Вецярэвічы Пух. КАЗЛАВА'ЦЬ незак. Ванітаваць. А каторы кот казлаваў? Гэты ніеды не казлуіць. Едлавічы Брасл. КАЗЛГННАЯ ДЗЯ'ТЛЕУКА ж. бат. Бабоўнік. Казлінную дзятлеўку козы любят, она горькая, на яе кажут i бабоўнік. Навікі Лудз. КАЗЛГЦЦА зак. i незак. Акаціцца. Позна казлыася каза. Мішневічы Шум. КАЗЛЫ' I мн. 1. Козлы. Казлы, дзе дровы рэзаць. Пасіене Лудз. Ставілі казлы, што дровы рэзаць, клалі дошку, бралі сноп за камель i білі. Груздава Паст. 2. Прыстасаванне для дасушвання чаго-н. Пад лазняй казлы канюшыну сушыць, сена, траву, яны вышэй, чым для дроў. Старыя Трокі Трак. 3. Кроквы ў гаспадарчым будынку. Казлы — сошкі тат я для апоры страхі, казлы на бальках ставілі, крыша на казлах. Ахрэмаўцы Брасл. Казлы ставяць на пераруб. Мярэцкія Глыб. 4. Прылада для рэзання саломы. / рукамі кроілі сечку ўперод, казлы былі такія, горсць бярэ, па горстаццы i кроіць. Грыкені Вільн. 5. Прыстасаванне для падвешвання калыскі ў полі. Даўней казлы на плечы i калыску, бяруць дзіцё i ідуць жаць. Саланое Віл. КАЗЛЬГ II мн. 1. Toe ж, што i к а з ё л ь к і. Як вы кажаця, то казлы пахожа, што люцік. Жодзішкі Смарг. Казлы — гэта краскі жоўтыя, разыгатыя, кусцікам растуць. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Казлякі. Казлоў набраў na хвойнічку. Ухвала Круп. 3. Гронка. На тых кустах арэшніку вялікія казлы арэхаў. Кураполле Паст. 4. Пашкоджаныя вочкі на клубнях бульбы. У картоплі натта многа казлоў. Кіралі Шчуч. КАЗЛЮ'К м. заал. Цвыркун. Ракаўскія Швянч. КАЗЛЯ' н. бат. Казляк. Даўней замест мазі казля ўсадзіш у вось. Чычалі Швянч. КАЗЛЯ'К м. 1. Toe ж, што i к а з л я. Як абдзярэш казляк, то ён беленькі. Баброўнікі Гарад. Казлякі растуць na дарогах, дзе цвёрда, a сыраешкі — па бару. Ёдлавічы Брасл. Казлякоў набралі, падбярозавікаў. Чарняўскія Лудз. 2. мн. Агульная назва грыбоў, акрамя баравікоў. Казляке — чорныя грыбэ, казляке — не баравіке. Вялікія Баяры Шчуч. КАЗО'ДРЫКІ мн. бат. Кураслеп. Казодрыкі — белыя цвяточкі, лісцікі зялёненькія, вясной цвітуць. Пацаўшчына Дзятл КАЗО'ДРЫЦА ж., КА'ЗОДРЫШЧА н. Toe ж, што i к aз 6 д p ы к i. Казодрыца цвіце жоўтым i беленькім, кветачкі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзятлеука, казлаваць, казлюк, казодрышча, казіняд
1 👁
 ◀  / 729  ▶