Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Гарад. 0 Вываліўшы зэгры—глядзець, шырока расплюшчыўшы вочы. Сядзіць, вываліўшы зэ?ры. Баброўнікі Гарад. ЗЭ'ДАЛЬ, ЗЭ'ДЭЛЬ, ЗЬГДАЛЬ, ЗЫ'ДЭЛЬ м. Услон. Зэдаль быў. Кураполле Паст. Зэдаль каля стала стаіць. Maгуны Паст., Стральцы Шальч. Адзін рас пан хацеў даць na мордзя аднаму, але ён адбіўся; вечарам пан пазваў яго да сябе, зэдаль ужо быў прырыхтаваны — толькі біць нагайкай. Анкуды Ашм. Дзе — у слон, у нас — зэдаль. Крэва Смарг. Усе паселі на зэдлі i на лавы. Ністанішкі Смарг. Лавы не падняць, зэдаль малы. Дакудава Лід. У нас зэдаль кажуць, чатэры нагі ў зэдлі. Кіралі Шчуч. I там зэдэль балыиы стаяў. Грыкені Вільн. Асмалілі парсюка i палажылі на зыдаль. Новый Мацалі Варэн. Зыдаль — кароткі, а лава — ад сцяны да сцяны. На зыдаль усцягнуць свіню i колюць. Старыя Трокі Трак. Зыдэль невелікі. Кемялішкі Астр.; параўн. польск. zydel тж'. ЗЭ'ДЛІК м. Невялікі ўслончык. Ставілі зэдлік каля печы. Ахрэмаўцы Брасл. ЗЭ'ДЛІЧАК м. памянш. да з э д а л ь. Зэдлічак — маленькі, адзін ест у хляве. Ала садавіца i доіць карову. Кдралі Шчуч. ЗЭ'ЛЗЫ гл. ЗА'ЛЗЫ ЗЭЛЯ'НЬКІ гл. ЗЯЛЁНКІ ЗЭФКАТІ незак. Паглядаць. Вона на мэнэ зэркала. Kyрашэва Чыж. ЗЭС м. Пранізлівы холад. Які зэс на дварэ! Груздава Паст. ЗЭЛПЛЫ прым. Мінулы. Зэшлы гот быў прыехаўшы. Кемялішкі Астр. У зэшлым року купіў сабаку. Мсцібава Ваўк. Зэшлы рок дажджлівы быў. Кудзялянцы Шальч.; naраўн. польск. zeszly тж'. З'КУДЗІЦЬ зак. 1. Успудзіць, сагнаць з месца. Свіня ляжалі, а ён падышоў i з'юдзіў іх. Ты толькі іх з'юдзіў. Ён naшоў i кароў з'юдзіў, кап не пашоў, то каровы ляжалі. Темзы Шальч. 2. Падбухторыць, падбіць на што-н. Маю Тарэсу з'юдзіла. Вялікія Баяры Шчуч. Яна яго з'юдзіла, кап ён з жонкай пасварыўся. Мсцібава Ваўк.; параўн. літ. užjŭdinti 'зрушыць, ссунуць\ ЗЮЗКУКАЦЬ незак. Ціха гагатаць. Як гусі выходзяць, дык гаворуць: «Во як гусі зюзюкаюць!» Яны ш зю-зю-зю. Caланое Віл. ЗЮ'ЗЯ дзіцяч. Агонь. Не ідзі туды, там зюзя! Жылі Іўеў. ЗЯ'БЛІНА ж. Зябліва. Зябліну нада пазябліць. Жылі Іўеў. ЗЯ'БЛЯ ж., ЗЯ'БЛІ мн. Toe ж, што i з я б л i н a. «Зябліш ззз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

залзы, зкудзіць, зэлзы, зэлянькі, зюдзіла, зюдзіў, зябля, зябліна
1 👁
 ◀  / 729  ▶