Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
заказвоў ісці на сена. Дакудава Лід. Брыгадзір заказваў лён рваці. Вялікі Краснік Пруж. ЗАКАГМІСТЫ прым. Маўклівы, скрытны. Закаімісты чалавек не гавора, як зазлаваўся — ні добра, ні блага. Кураполле Паст. ЗАКА'ІЦЦА зак. Пакаяцца, папрасіць прабачэння. Абы ён закаіўся, яна атпусціцца. Кураполле Паст. ЗАКА'Л м. 1. Закалец. Выходить хліб—просто чудо. Ныма ни закалу, ныц. Казловічы Брэсц. 2. Гарт, загартоўка. Людзі старога закалу. Скрудалена Даўг. ЗАКАЛАЦІ'ЦЬ зак. 1. Замяшаць. Як касілі вардамцы, закалацілі мілты на абет, яна тугая была, набракшы. Саланое Віл. Закалаціў мукі i зварыў заціркі. Вострава Мает. Закалаціць талакно. Беразіно Докш. У місцы закалаціла бліноў, але не знаю, ці хваця. Гемзы Шальч. 2. Падкалаціць, заправіць. Трэбо мукой закалаціць. Мсцібава Ваўк. ЗАКАЛА'ЧВАЦЬ, ЗАКОЛА'ЧВАТІ незак. 1. Замешваць. Закалачваць кулеш калатоўкай. Ухвала Круп. Солодуху заколачвают з жытнее мукі. Смаляніца Пруж. 2. Прыпраўляць. Поліўку закалачваюць мукой. Валынцы В.-Дзв. ЗАКАЛБА'ТАЦЦА зак. Заварушыцца. Калбатун рушыцца, закалбатаўся. Старыя Смільгіні Воран. ЗАКАЛБУЦГЦЬ зак. Замяшаць. Закалбуці бліноў. Закалбучу яешні. Вялікія Баяры Шчуч. ЗАКА'ЛЕЦ, ЗАКА'ЛІЦ, ЗАКА'ЛЯЦ, ЗАКА'ЛЯЦЬ м. Toe ж, што i з а к ал 1. Як апсядзе на скорку хлеп, называюць закалец. Лука Нараўк. Свякроў пікла хлеп, у яе нікагда ні ўдаваўся: вот то закаліц палучыцца, то яшчэ што. Масішкі Красл. Закалісты хлеп, закаліц на паліц. Ахрэмаўцы Брасл. Націраюць цыбуляй дзешку, каб ні было закальцу. Жодзішкі Смарг. Закаляц сіні такі зайшоў. Як нанясеш вады рукамі, i яна не ўкішшы i асядае на споднюю скарынку. Кіралі Шчуч. Закаляц злёяцца, аж ліпне к зубам. Азяраны Par.V Закаляць на 'дзін паляц, як лядайка — дык на два. Дзяніскавічы Ганц. ЗАКА'ЛІСТЫ прым. 3 закальцам. Закалісты хлеп, закаліц на паліц. Ахрэмаўцы Брасл. ЗАКАЛО'ЦЬ зак. Забіць. Свінчо заколем, сланіна ест. Hoвікі Гродз. Прыдзі ты мне парсюка закалі. Гемзы Шальч. ЗАКАЛТА'ЦЬ зак. Замяшаць, размяшаць. Мучаныя сліжыкі скарэй закалтаць. На куццю сліжыкі ні рабілі. Груздава Паст.; гл. к ё л т a ц ь. ЗАКАЛЯНЕ'ЦЬ зак. Скалець. Закалянела, пака сядзела. Навікі Лудз. ЗАКА'ЛЯЦ, ЗАКА'ЛЯЦЬ гл. ЗАКА'ЛЕЦ ЗАКАМЫ'РДЗЩЦА зак. экспр. Надзьмуцца, пакрыўдзіцца. Скажи, дык закамырдзіцца, заверня нос. Міратычы Карэл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

закалбатацца, закалоць, закалянець, закамырдзщца, закаіцца, заколачваті
2 👁
 ◀  / 729  ▶