Віл. Ідзі насячы загнету печ паццепліваць! Мярэцкія Глыб. Загнет — трэскі, якія закідваюцца ў печ, кап запёкся хлеп. Вялікія Нястанавічы Лаг. Дзелаюць загнет, кап запякліся ў печы хлеп ці булка. Палік Барыс. Трэба закідаць загнет, каб хлеб запякаўся. Рудня Чэрв. Загнет закладаецца, каб хлеб запякоўся. Мачаск Бярэз. Загнет дзелаюць, закідаюць, каб захапуваўся хлеб. Азяраны Раг. Шэ крохы трысочок прыныcy на загніт.Ч Росла сосонка кылько літ, рубалы ii на загніт, коб pic коровай на всю піч, коб пошла славонька на ввэсь світ. Сіманавічы Драг. 3. Напал, дух. Укінь лучыначку, кап загнет браў, хлеп запякаўся. Кураполле Паст. У цябе слабы загнет, ні спячэцца хлеп; закінь ты загнету, хлеп ні загнеціцца, бо мала духу. Груздава Паст. Мала загнету, не запякаецца хлеб, над а прыкінуць трэсак ці палку. Рудня Астравітая Чэрв. ЗАГНЕ'ЦЩЦА незак. Запякацца. Закінь ты загнету, хлеп ні загнеціўся, бо мала духу. Груздава Паст. Кап хлеп загнеціўся, кідаюць загнет — паперку, лучынку. Жодзішкі Смарг. Закідалі загнет, кап хлеп загнеціўся. Вялікія Баяры Шчуч. Як у печ пасадзіш, то кажу: «Ужэ загнеціўсо хлеп». Баброўнікі Гарад. Хлеп загнеціўсо. Номікі Бабіц. ЗАГНЕ'ШКА ж. Прут для замацавання дужак у ярме. Ярмо — дрэва доўгая, метры два на карку; душкі ў ярмо, загнетка з дрэва, чым засоўваецца душка. Рыбчына Віл. ЗАГНЁНЫ дзеепрым. Загнуты. Загнёныя вязы. Жодзішкі Смарг. У змяі зубы, як загнёныя, а гадзюка пакрапляста. Малахоўцы Бар. Загнёныя, крукаватыя вілы, імі гной скідалі. Дакудава Лід. ЗАГНЕТ м. Тое ж, што i з а г н ёт 3. Як коліцца [хлеб], то казалі: «Німа загнёту, нада закінуць трэсак». Рудня Астравітая Чэрв. ЗАГНГБЩЬ зак. Ушчыпнуць. Другі раз рак заўнібіць i прарвець паляц. Кіралі Шчуч.; параўн. літ. gnybti шчыпаць'. ЗАГНЕТ ад. ЗАГНЕ'Т ' ЗАГНУ'ЦЦА зак. перан. экспр. Памерці. Там i загнуліся оба, a яго забралі за сына. Лісна В.-Дзв. ЗАГНЭ'БІЦЬ, ЗАГНЭ'МБІЦЬ зак. Замучыць. Загнэбіў яе зусім Галубы Маст. Дагнэмбіць дзіця. Вялікія Баяры Шчуч.; параўн. польск. zagn§bič тж'. ЗАГОВГЦІСА гл. ЗАГАГЦЦА ЗАГОВУ'ОР м. Замова. Кажуць, што од жывота заговуор помогав. Курашэва Чыж. ЗАГО'Н, ЗАО'Н м. 1. Агароджанае месда ў лесе, у полі для жывёлы. Чычалі Швянч. Загоны дзелалі, скот ганялі. Індра Краел. 2. Нешырокі ўчастак ворнай зямлі. Загоны аралі дваццаць плугоў перашоўшы, загонамі аралі, што рабілі роскіткі, кап вада сцякала. Быстрыца Астр. Уперат былі пры
Дадатковыя словы
за^нібіць, загнецщца, загнешка, загнуцца, загнэбіць, загнэмбіць, заон
3 👁