Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
вакаваць, ён любіць гаварыць. Едлавічы Брасл.; параўн. лольск. wakować 'быдь свабодным, вакантным'. ЗАВА'Л м. Запруда, зробленая бабрамі. Бабры завалы дзелаюць на раке, кап вида не меныиала. Лісна В.-Дзв. ЗАВА'ЛА ж. 1. Прыстасаванне для запірання дзвярэй (палка ці металічны стрыжань). Завалы былі — завальвалі дзверы. Вецярэвічы Пух. 2. перан. Гультай. Прышоў рана будзіць: «Чаго ты ляжъии, завала?» Навасёлкі Лях. ЗАВАЛА'ЦЬ, ЗАВО'ЛАЦЬ зак. Тое ж, што i з а в а к а вадь. Нада Таню завалаць. Саланое Віл. Хочуць сына зноў у райком завалаць. Дакудава Лід. Заволай яго! Галубы Мает. Гемзы Шальч.; параўн. польск. zawolać 'паклікаць\ ЗАВАЛАЧЬГ зак. Удягнуць. Завалакла нітку ў іголку. Масілавічы Сл. ЗАВА'ЛЕНЫ дзеепрым. Абвалены. Мост быў завалены. Крэва Смарг. ЗАВА'ЛІВАЦЬ, ЗАВА'ЛЬВАЦЬ незак. Запіраць. Завалы — ключ, якім завалівалі дзверы. Янова Рас. Узяў завалы i стаў завальваць дзверы. Ведярэвічы Пух. ЗАВА'ЛІНА ж. Прызба. Асыпалі вакол хаты — заваліна яазываяцца. Быстрыда Астр. Заваліну абсыпаў, Беразіно Докш. ЗАВА'ЛІНКА ж. Toe ж, што i з а в ал іна. Пайдзем на завалінкі пасядзём. Мая завалінка апсунулася. Ахрэмаўды Брасл. Сядзела на завалінкі. Едлавічы Брасл. ЗАВАЛІ'ЦЦА зак. 1. Праваліцца. Снех, як пух — як стаў, так i заваліўся. Жылі Іўеў. 2. Павалідда, упасді. Карова зазалілася. Як длуга спадніца, можна заваліцца. Старыя Трокі Трак. ЗАВАЛГЦЬ зак. 1. Заперці. Заваліла дзверы заперкаю дзеравянаю. Старыя Смільгіні Воран. 2. Забіць, закрыць. Як каўкі завалілі гэту печку, я чуць раду даў. Гемзы Шальч. 3. Засыпаць. Яму зробяць скрынкай [скрынку], i бульву заваляць наглуго. Номікі Бабіц. 4. перан. Пра хваравітае адчуванне ў вушах, носе. Заваліць мне ухо, много не чую. Новікі Гродз. V Каб табе скула заваліла! Саланое Віл. ЗА'ВАЛКА ж. 1. Засаўка. Зачыні дзверы на завалку! Дакудава Лід. 2. Падваротня. Пад варота завалку закладзі! Галубы Мает.; параўн. літ. valke тж'., ЗАВА'ЛКА ж. Увядзенне воласа пад скуру каню, каб выдаліць адтуль вадкасць. Пры нарыцы даецца завалка: каню пад скуру ўводзюць волас, i вада сцікаіць na воласу. Ахрэмаўды Брасл. ЗАВА'ЛКІ толькі мн. мед. 1. Ангіна. Баліць у горля, завалы ў яе. Малахоўцы Бар. На горла хварэў, завалкі былі. Новікі Гродз. Завалкі кажуць, як у році баліць. Альхоўцы Лях. Завалкі ў горле, забалеў. Лука Нараўк. 2. Міндаліны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заваліваць, заволаць
3 👁
 ◀  / 729  ▶