Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
ЖЫЖА'УКА ж. Прышч. Жыжаўка баліць. Выскачыла жыжаўка на руцэ, на ліцэ; выскакваюць часам c прастуды жыжаўкі нівелькія, але балючыя. Мсцібава Ваўк. Выскачыла жыжаўка. Баброўнікі Гарад. ЖЫЖУ'ТКА ж. Toe ж, што i жаі ' а II. Жыжутка — крапіеа такая, дробнянька. Быстрыца Астр. ЖЫЗНЬ, ЖЫ'ЗНЯ, ЖЫЗЬ, ЖЫСЬ, ЖЫСЦЬ ж. Жыццё. Якая жызнь коло братов. Горек Бяроз. Трудная ў вайну была жызня, голат быў. Малькуны Ігн. Так i жызню можна пражыць — i не агледзецца. Едлавічы Брасл. Ня хочацца жызню памінаць. Ністанішкі Смарг. Усю жызню трэба так жыць. Магуны Паст. Цяжолая была мая жызня, век пражыла, а добрага ня відзела. Кіралі Шчуч. Жызь мая была цяжолая, а цяпер пенсію палучаю, работы мала. Старый Смільгіні Воран. Якая яму там жысь. Янова Рас. Жысць пройдзе, i не аглянешея. Граўжышкі Ашм. V Жысць пражываць — не канфетку з'есці. Грускава Нясв. Жыта родам, а жысь пераходам — сягоння так жывеш, а заўтра інакш. Саланое Віл.; параўн. руск. жизнь тж'. ЖЬІЛАВА'ННЕ я. Супоня. Жылаванне — чым звязваюць клешчы ўвярху, гэта рэмень ці аборка. Рыбчына Віл. ЖЫЛАВА'ТЫ прым. 1. Жылісты. Жылаватыя рукі, ногі: як вяроўкамі звітыя жылы. Рукі ў яго жылаватыя, балючыя. Ёдлавічы Брасл. Рукі тонкія, жылаватыя, кашчаватыя. Kyраполле Паст. Жылаватыя рукі. Бакшты Іўеў., Рыбчына Віл., Міратычы Карэл., Старыя Смільгіні Воран., Магуны Паст., Быстрыца Астр., Рудня Астравітая Чэрв. Рукі натта жылаватыя, паўсталі жылы. Жылаваты патчаровак, яго i зубамі трудна ўкусіць. Кіралі Шчуч. У мяне рукі жылаватыя, ад работы яны [вены] выпіраюць. Малахоўцы Бар. Жылаватэ рукі ад работы. Лука Нараўк. 2. Мускулісты, сухарлявы. Жылаваты чалавек. Альхоўцы Лях. 3. Жылкаваты. Буракі жылаватыя, як зварацца — як хлут, як дрэва. Кураполле Паст. Трыпутнік жылаваты, карні дліныя. Рагулішкі Даўг. Жылаватых насадзіш буракоў. Азяраны Раг. ЖЫ'ЛАВІСТЫ прым. Toe ж, што i ж ы л а в а ты 1. Жылавістыя рукі ў яе. Навасёлкі Свісл. ЖЬГЛАВЫ прым. 1. Toe ж, што i ж ы л а в а ты 1. Жылавыя рукі, жылы павыступаўшы. Старыя Смільгіні Воран. Жылавы рукі, жылы значны. Дзяніскавічы Ганц. 2. Разлапісты. Жылава галіна. Дзяніскавічы Ганц. ЖЫЛА'Ч м. заал. Верабей. На вераб'я кажуць жылач. Навасёлкі Свісл. ЖЫЛБУЦЁВЫ прым. Лазовы. Кош быў жылбуцёвы ў мяне. Старыя Смільгіні Воран.; гл. ж ы л б ў ц ь. ЖЫЛБУ'ЦЬ, ЖЫЛГУ'ЦЬ, ЖЭЛГУ'ЦЬ м. Вітка, прут а лазы, вярбы ці ляшчыны. Жылбуць выдзіраецца з ляшчыны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

верабя, жыжаука, жылгуць, жьілаванне, жэлгуць, зесці
8 👁
 ◀  / 729  ▶